Breiðfirðingur - 01.04.1978, Side 79

BREIÐFIRÐINGUR
77
Kirkjubóli var kennari í Múlasveit og Gufudálssveit í
meira en tuttugu ár.
Kvígindisfjörður er bærinn við fjarðarbotninn. Þar teygir
litlifingur Breiðafjarðar sig inn milli fjallanna.
Þangað fluttu mamma og pábbi, María Einarsdóttir og
Sæmundur Guðmundsson vorið 1921. Þau höfðu áður bú-
ið á Svínanesi, hreppsstjórasetrinu, höfðingjabýli. En kot-
ið við hraunið heimti þau til sín. Og þangað rákum við
Guðmunda Iþrjátíu ær inn hlíðina í fardögum þetta ár.
Allur bústofninn ásamt tveim kúm og fjórum hestum. •—■
Alla tíð síðan er þessi bær við lækinn og voginn undir
hrauni og axlarhyrnu eini bærinn minn. Þar átti mamma
heima. Þar bjuggu þau síðan í fjörutíu ár. Fyrst á allri
jörðinni síðan á þriðja hluta hennar móti Guðmundi bróður
Sæmundar og Ólöfu konu hans Jóhannesdóttur, fóstur-
dóttur sinni.
Þetta fólk breytti jörðinni úr örlitlu koti í ágætt myndar-
býli. Þúfnakarginn, sem kallaðist Völlur breyttist í blóm-
stráðar flatir, hið sama mátti segja um mýri og móa alla
leið út í Mólugröf.
Erfiðið var óútskýranlegt með ristuspaða, skóflu og járn-
karl ein að vopnum. Grjótið í hús og bæ hljóðlega dregið
á sleða ofan úr hrauni á síðvetrardögum. Allt var vígt
erfiði og takmarkalausri trú á landið sitt og ást á þess-
ari sveit. Enginn hefur elskað landið heitar en fóstur-faðir
minn.
Og hið sama mátti segja um hana mömmu. En hún unni
líka söng og dansi, en bæði elskuðu þau bækur — en þó
mest þann kráft sem bjó að baki ökini sólar, straumi lækj-
ar og blaði blóms — skapara himins og jarðar.