Breiðfirðingur - 01.04.1978, Blaðsíða 89

BREIÐFIRÐINGUR
87
Á Kirkjubóli vestra bjuggu síðast Samúel Guðmundssou,
ættaður af Barðaströnd og Árndís Árnadóttir, ljósmóðir
frá Sauðeyjum á Breiðafirði.
Þau fluttu þaðan fyrir 1950 og er því Kirkjuból vestra
einn fyrstu bæja, sem fóru í eyði.
Búskap og allri umgengni þessara hjóna og barna þeirra
á Kirkjubóli var viðbrugðið fyrir snyrtimennsku, myndar-
skap og þokka sem s'kein af öllu úti og inni, svo fyrirmynd
þótti í hvívetna. Mátti sjálfsagt segja að nægjusemi og
reglusemi ásamt vakandi dáðum væru einu dyggðirnar,
sem gerðu þessa litlu jörð byggilega. Samt eru veislur hjá
Árndísi og borð hennar búin gestum eitt 'hið eftirminnileg-
asta í Múlasveit og er þá mikið sagt.
Þau fluttu til Bíldudals og Samúél er löngu látinn. En
hún er ein þeirra sem eiga þann hug, er varðveitir hjarta-
slátt eilífrar æsku, lifir og starfar hvern dag í trú von og
ást uns heimar leyndardómanna opna sitt hlið.
Litlanes er svo síðasti bærinn í sveitinni.
Þar bjuggu síðast og fram á sjöunda áratug 20. aldar
hjónin Júlíus og Salbjörg.
Þau voru bæði ógleymanleg öllum, sem kynntust þeim.
Hann fyrir glaðlyndi, fyndni og hagmælsku. Hún fyrir
auðmýkt, yfirlætisleysi, sjálfgleymi og þjónustusemi.
Þau gerðu þennan litla garð sinn lengi kunnan sem
símastöð og undu því vel. Lipurð og þjónusta var hvorki
miðað við stund stað, heldur þann er njóta skyldi. Hið
sama mátti segja um gestrisni hverjum sem að garði bar.
Ekki var það auður, en áreiðanlega aldrei æðruorð né kröf-
ur á annarra hendur.
Á Litlanesi dvaldi lengi í sjálfsmennsku hjá þessum