Breiðfirðingur - 01.04.1987, Page 53
BREIÐFIRÐINGUR
51
Magnús Halldórsson frá Búðardal á Skarðsströnd
(Viðtal)
Árið 1941 var gengið til samninga af hálfu nýstofnaðs hluta-
félags, h/f KOL, við jarðeigendur á Tindum á Skarðsströnd.
Keypt voru námuréttindi í Tindalandi.
Undirbúningur að námuvinnslunni hófst eftir áramótin
1941-1942. Var byrjað á sprengingum rétt ofan við svo-
nefnda Tindahlein, stutt ofan flæðarmáls. Unnið var þá við
þetta allt fram í maí. Hlé varð á yfir hásumarið en byrjað
aftur um haustið. Lokið var við námuopið haustið 1942.
Sprengt var niður ca 16 metra og var holan um 3 m að þver-
máli. Þá var komið að surtarbrandslögum. Tarna reyndust
vera 2 brandlög, með 40 sm berglagi á milli og var neðra
lagið mun betri kol.
Þeir, sem unnu við að sprengja þetta námuop voru eftir-
taldir menn: Magnús Halldórsson, bóndi og smiður í Búð-
ardal, Kristján Fr. Bjarnason, Tindum, Lárus Magnússon,
Heinabergi, Stefán Guðmundsson, Nýp, Daníel Jónasson,
Akureyjum.
Hlé varð á undirbúningi sjálfrar námuvinnslunar fram yfir
1950. Þá hófst annar margvíslegur undirbúningur. Bryggja
var byggð fyrir framan námuopið, komið upp húsi fyrir
mötuneyti og svefnaðstöðu og tekin í notkun 75 kw mótor-
rafstöð fyrir námuna og húsið.
Síðan hófst sjálf vinnslan. Rafknúin lyfta gekk upp og
ofan námuopið. Auk þess útbjó Oddur Valentínusson, skip-
stjóri og hafnsögumaður í Stykkishólmi, kaðalstiga með
tréhöftum, er náði niður í námuna. Var þó lyftan meira
notuð af mönnum en stiginn. Samtímis var unnið við jarð-
boranir í flóanum, nokkurnveginn miðja vega milli Tinda og
námunnar. Unnið var við jarðlagakannanir í tvö sumur,
1951 og 1952. Dýpsta holan var eitthvað á annað hundrað
metra, en ekki fundust nein kolalög, enda hallar þeim all-
mikið inn undir landið, t.d. var alltaf 8 gráðu halli út frá
botni námunnar. Það var að mörgu að hyggja þegar vinnsla