Breiðfirðingur - 01.04.1987, Side 112

110
BREIÐFIRÐINGUR
sungið. Þegar niður var komið, beið okkar veisluborð, kaffi
og súkkulaði og alls konar gómsætar kökur. Konurnar höfðu
séð um það, að í förinni var með prímus og tveir kassar fullir
af kökum. Eftir að við höfðum notið kræsinganna var farið
að hugsa til heimferðar. Var nú lagt á hestana og stigið á bak
og haldið heim á leið. Þótt sprett væri úr spori var mikið
sungið.
Hvergi á minni löngu lífsleið minnist ég eins yndislegs
haustkvölds eins og þessa, í góðum og glöðum vinahópi á
okkar fagra íslandi.
1. desember 1918
Islendingar höfðu vissulega beðið með eftirvæntingu 1. des-
ember 1918. Pað mun hafa verið mikið um hátíðahöld í
Reykjavík og eins í kauptúnum úti um land.
Þessi dagur í Króksfjarðarnesi stendur sem skýr mynd enn
í dag fyrir mínum hugskotssjónum. Ég hafði farið með féð á
beit um morguninn. Veður var bjart og kalt. Þegar ég kom
heim rétt fyrir hádegi, stóð allt heimafólkið úti á hlaði í
kuldanum og Ólafur, húsbóndinn, stóð þar með vasaúr sitt í
hægri hendi og flaggið í vinstri hendi. í Króksfjarðarnesi
hafði verið sett upp flaggstöng á skemmuburst á hlaðinu
fyrir nokkrum árum. Annars var það ekki vanalegt að sjá
flaggstangir á bæjum í sveitum á þeim tímum. í Króksfjarð-
arnesi hafði það verið gert til þess að flagga fyrir flóabátn-
um, þegar hann var kominn inn á leguna. Þetta flagg var að
mig minnir hvítt með ljósbláum fálka. Ég held að þetta flagg
hafi aldrei verið löggilt, en það var samt sem áður oft dregið
að hún við ýmis tækifæri. Ólafur var nú að bíða eftir því að
klukkan væri tólf á hádegi eins og lög sögðu fyrir. Loks var
flaggið dregið að hún og allir viðstaddir klöppuðu lof í lófa,
og Ólafur mælti nokkur vel valin orð sem sómdu á þessari
merkisstundu, eins og hans var vegur og vísa.