Breiðfirðingur - 01.04.1987, Side 180
178
BREIÐFIRÐINGUR
Nemendur í Ólafsdalsskóla unnu einu sinni sem oftar við
landmælingar í Ólafsdal, var það hluti af námi þeirra.
Eitthvað gekk úrskeiðis með verk þeirra og varð þá einum
þeirra eftirfarandi vísa á munni, en ekki er kunnugt um nafn
hans:
í öllum halla öfugir,
ættum varla’að glensa, -
við erum allir vitlausir,
við skulum kalla’á Bensa.
Bensi þessi var einn kennarinn við skólann, Benidikt
Magnússon, síðar bóndi og hreppstjóri í Tjaldanesi í Saur-
bæ. Hann var einn nánasti samstarfsmaður og vinur Torfa
skólastjóra. Hann var allt í senn, kennari og verkstjóri og
yfirkennari, þótt hann hefði ekki þann titil. Einnig annaðist
hann reikningshald fyrir Torfa, t.d. vegna Verslunarfélags
Dalamanna, er náði yfir 5 sýslur um skeið.
Á fyrrihluta þessarar aldar voru nokkrir góðir hagyrðingar
í Haukadal í Dölum. Verða hér nefndir þrír þeirra.
Bræðurnir, þeir Kristjón og Jóhannes frá Skarði í Hauka-
dal, ortu mikið á yngri árum. Kristjón gaf út tvær ljóðabæk-
ur, auk þess nokkur vísnakver. Þriðji hagyrðingurinn í
dalnum, er hér verður nefndur var Kári Sólmundarson (f.
1877, d. 1960) frá Mjóabóli. Hann mun hafa alist upp á
Jörva. Kári varð síðar þekktur kvæðamaður og vísna- og
rímnasafnari um langt skeið í Reykjavík.
Það var eitt sinn á góðri stundu að fundum þeirra bar
saman í Reykjavík, Kára og Kristjóns frá Skarði. Ljóðaði þá
Kristjón á Kára með þessum hætti:
Bregst þér varla bogalist
brags að mynda þáttinn,
alveg síðast eins og fyrst
elskar vísnaháttinn.