Breiðfirðingur - 01.04.1997, Page 27

VÖLUNDURINN FRÁ BÚLANDSHÖFÐA
25
Bragarbót.
Allir virða oddvitann,
Eyrarsveitar verndarann
eflaust eins og yfirmann,
öllu vel því stjórnar hann.“
I vist hjá Eyvindi Amasyni líkkistusmið
- Hvenær hleypir þú heimdraganum?
„Sumarið 1912 ræðst ég á kútter Jósefínu, sem var eign
Edinborgarverslunar, en gerð út frá Hafnarfirði. Undir lokin
labba ég inn í Reykjavík, og er mér minnistæðast frá komu
minni þangað, að unnið var við að fylla upp og hylja Lækinn
og malbika Austurstræti. En erindi mitt til bæjarins var að
reyna að komast í smíðanám hjá Eyvindi Arnasyni, sem þá
hafði smíðaverkstæði á Laufásvegi 2. Ekki reyndist það auðið
í svipinn, en síðla næsta vetrar fékk ég boð um að koma og
fluttist til bæjarins snemma vors 1913 og hef átt hér heima
óslitið síðan.“
- Upp á hvaða kjör varstu ráðinn?
„Þau voru hin sömu og hjá öðrum meisturum, eða frítt fæði
og húsnæði, ekkert kaup og engin þjónusta. Þetta var kallað
„að vinna fyrir dreng“. Vinnutíminn var frá 6 að morgni til 6
að kveldi. Formiðdagsmatur var kl. 9-10, molakaffi var okkur
fært á vinnustað kl. 12. Miðdagsmatur var frá kl. 3-4, og úr
því var ekkert fyrr en kvöldmatur á sjöunda tímanum. Sveinar
voru skyldir að ganga frá hefilbekk sínum hreinsuðum áður en
þeir yfirgáfu verkstæðið, en nemum bar að hirða sagið og
spænina. Urðu þeir að hafa hraðan á, þar sem þeir áttu að vera
mættir kl. 8 í Iðnskólanum, en þar voru þeir í tvo tíma. Þegar
lagðist niður „að vinna fyrir dreng“ og nemar fengu hvorki
húsnæði né fæði, var þeim greitt 10% af sveinskaupi fyrsta
hálfa árið og seinni helming ársins 20%. Síðan fór það stig-
hækkandi og var 80% af sveinskaupi fjórða árið.“
- Hvað var smíðað hjá Eyvindi?