Breiðfirðingur - 01.04.1997, Qupperneq 112

110
BREIÐFIRÐINGUR
vélum né rafkerfum, og hafði því ekki hundsvit á slíku. Eina
vélin er ég hafði komið nálægt og gekk ávallt snurðulaust var
í þeim tíu tonna Volvo, er ég flutti á lýsi frá Grindavík. Vegna
vanþekkingar lá við að ég óttaðist allt slíkt. Með hliðsjón af
þessu var það með ólíkindum að aldrei kom það fyrir í tuttugu
og fimm ár, að vél bilaði hjá mér. Ég var þarna vegna sjófar-
enda og lífæð alls öryggiskerfisins var vélin. Ég reyndi að
þekkja á þær og hugsa um þær eins vel og ég frekast gat.
Tveir radióvitarnir voru búnir til í Reykjavík og tjaslað
saman af hálfgerðum vanefnum. Ef þeir biluðu voru leiðbein-
ingar að sunnan um síma. Sá þeirra er fyrst var þarna, stærðar
flykki frá stríðsárunum, var skrapatól er Bretar skildu eftir sig
þegar þeir fóru af íslandi. Hann sálaðist einn daginn. Ég
hringdi suður: og með opið símtól við hlið mér var mér leið-
beint við að taka draslið í sundur, og þar sem ég hafði vara-
hluti, tókst mér að tjasla honum í nothæft ástand. Fyrir nasa-
sjón af slíkum aðgerðum tókst mér að halda þeim í horfinu.
Svo var einnig með olíufýringu við miðstöðvarketil og breyt-
ingar á rafkerfi í íbúðarhúsi.
Þrjár dísilvélar voru á staðnum. Ein í sérhúsi á bakkanum til
þess að draga upp varning úr fjöru. í vélahúsi skammt frá
íbúðarhúsi voru tvær til skiptis fyrir rafmagnsframleiðslu. Þar
var einnig vatnsaflstöð er sett var niður fyrsta árið mitt þarna.
Vatnstífla var byggð þrjúhundruð metra uppí fjallshlíð, og
fyrstu árin stóð ég í ströngu við að þétta samskeyti á rörum er
lágu frá henni heim í hús, er brustu hvað eftir annað. Alloft
hamlaði krapi vatnsrennsli úr stíflunni í öllum snjóveðrum, og
ekki ófáar þær ferðir er ég fór til að hreinsa hann frá röropi
svo hægt væri að nota hana sem lengst. Einhverja af þessum
vélum varð að keyra allan sólarhringinn. í íbúðarhúsi þurfti að
sjá um olíufýringu og talstöðvar.
Allmikla olíu þurfti fyrir vélakostinn. Fyrstu þrjú árin kom
hún í tunnum, nokkrir tugir hvert sinn, er dembt var í fjöru, og
ég þurfti síðan, eins og ég var oft illa á mig kominn vegna
gamals hryggbrots o.fl., að koma þeim uppá bakka, og síðan
basla við að velta þeim hundrað metra heim að húsi og reisa