Breiðfirðingur - 01.04.1997, Qupperneq 86

84
BREIÐFIRÐINGUR
lesið allt sem þau til náðu. Faðir minn kunni utanbókar eins og
það var kallað Andrarímur og margar l'leiri rímur og þulur,
kvæði og sögur sem hann fór með á kvöldvökum. Við urðum
þarafleiðandi spennt fyrir að læra til þess að vera eins og pabbi
var. Móðir okkar kenndi okkur faðirvorið og mjög margar
bænir sem hún bað okkur að muna að fara með áður en við
sofnuðum á kvöldin, þá mundi guð vera hjá okkur og vemda
fyrir öllu illu. Ég held að það höfum við gert mjög ánægð.
Sambúð foreldra minna varð ekki löng því hún veiktist
hastarlega veturinn sem ég var á tíunda ári og lá nokkrar vikur
og lést síðan. Daginn sem hún dó, sem var um miðjan dag,
bað hún um að við börnin kæmum að rúminu til sín og með
veikum mætti strauk hún hendinni yfir kollana á okkur og bað
fyrir okkur. Síðan sagði hún með hvíldum draum sem hana
hefði verið að dreyma, hann var á þessa leið: henni þótti falla
úr fjallinu fyrir ofan Þverdal, sem er mjög hátt, skriða sem
henni fannst hrífa okkur börnin öll með sér, en ekki að við
yrðum undir henni. Og hún sagði þegar hún strauk yfir kollinn
á mér: „Mér fannst þú fara lengst, Mundi minn.“ Ég var alltaf
kallaður Mundi. Nokkrum augnablikum síðar andaðist hún.
Svo nú vorum við bömin fimm sem lifandi vomm orðin móður-
laus og ekkert lá fyrir okkur annað en verða að skilja næsta
vor, þar sem faðir okkar var sárafátækur og sá enga leið til að
taka ráðskonu. Það serri eftir var vetrar þegar móðir okkar dó
var hjá okkur móðursystir okkar, Kristrún Guðbrandsdóttir og
hún tók til sín um vorið Kristin bróður minn.
Vorið eftir að þessir hlutir höfðu gjörst fór ég til afa míns og
ömmu að Miklagarði þar sem tvær systur mínar voru fyrir, Lára
og Borghildur, Svo við fengum að vera saman. Okkur leið þar
vel, en þar var afar mikil vinnuharka, og urðum við að standa
við vinnu með fullorðna fólkinu alla daga frá morgni til kvölds.
Þama var ég þar til ég var átján ára gamall. Þá var Steingrímur
Samúelsson fóstbróðir minn sem var nokkuð eldri búinn að taka
við búsforráðum af afa mínum og tók við öllu af gamla mannin-
um og vann ég og Lára systir mín áfram hjá honum. Ég fékk
ekkert kaup, vann þar aðeins fyrir því sem maginn þurfti til viðhalds.