Breiðfirðingur - 01.04.1997, Blaðsíða 33

VÖLUNDURINN FRÁ BÚLANDSHÖFÐA
31
fær maður, en hann og Bjarni frá Galtafelli urðu síðar félagar,
þegar þeir reistu og starfræktu Nýja Bíó.
Á þessum stað lærði ég mikið, fékk þar að kljást við marg-
breytilegri verkefni en fyrr og miklu fínni smíði. Jón Halldórs-
son var bráðskemmtilegur, alltaf hress og kátur og mikill Vest-
firðingur, enda lögðu margir að vestan leið sína til hans. Lengi
komu þeir saman á hverjum morgni: Jón Halldórsson, Helgi
Magnússon og Ársæll Árnason og jafnvel fleiri, drukku kaffi
og átu rúgbrauð með hnoðuðum mör ofan á, en það var vest-
firskur siður. Þeir voru allir nágrannar og stutt til Jóns, en þar
hittust þeir. Að þessu sinni var ég sjö ár í Kóinu eða þangað til
1925, en löngu síðar réðst ég aftur þangað og þá sem véla-
maður.“
Hvernig var það, þegar þú hafðir afþér milljónirnar?
„Eigum við að orða þetta svona, ég held að það verði þá að
vera þín orð en ekki mín,“ segir Kristjón og bætir síðan við:
„En það er nokkur broddur til í þessu. - Þegar ég var hjá Ey-
vindi vann Jóhann Kristjánsson, sem síðar var kenndur við
Kassagerðina, þar hluta úr tveim vetrum. Með okkur tókst góð
og náin vinátta, sem hélst meðan báðir lifðu. Kassagerð Jó-
hanns byrjaði með því, að hann fór að negla saman fiskkassa
niðri á Ellingsens-plani. Hann hafði ekki lengi verið við þessa
iðju, þegar hann kom að máli við mig og lagði að mér að
koma í félag við sig. Mér hafði lengi verið nautn í að fást við
fína smíði og alltaf átt þess kost annað veifið, og sagði því
Jóhanni, að mér fyndist ég vera að svíkja eitthvað í sjálfum
mér, ef ég færi að binda mig við að negla saman tóma kassa.
Þar með var ráðið, að ég varð ekki félagi hans í Kassagerð-
inni. En hann erfði það ekki við mig, og ég hef aldrei saknað
þess að hafa tekið þá ákvörðun. Við Jóhann hittumst oft eftir
sem áður og gerðum að gamni okkar, þegar sá gálinn var á
okkur, en Jóhann gat verið mikill spaugari. Hann átti einnig
létt með að koma saman vísu. Einhverju sinni bar Jóhann að,
þar sem maður undir áhrifum var að basla við að koma lykli í