Breiðfirðingur - 01.04.1997, Blaðsíða 148

146
BREIÐFIRÐINGUR
með sínum hætti hafði töluverð áhrif á mig persónulega.
Ég var alinn upp við kristna trú. Móðir mín var sterktrúuð
og lét mig lesa mikið í Biblíunni. Faðir minn las húslestra um
helgar. Þótt ég hafi aldrei fundið að móðir mín gerði upp á
milli barna sinna, þá virtist hún samt halda að úr mér yrði
eitthvað meira en hverju einstöku öðru. Hvatinn að því var að
ég held, að nóttina áður en ég fæddist dreymdi hana að faðir
hennar, Jóhann, kæmi til sín og segði? Ég kem alkominn til
þín klukkan tólf. A slaginu tólf á hádegi daginn eftir fæddist
ég-
Oft minntist hún á þetta við mig án þess ég muni eftir að
það hafi haft á mig nokkur hvetjandi áhrif. Þrátt fyrir ástríki
hennar og umhyggju, fór þó svo að við lestur í Biblíunni og
sterkar trúarlegar áminningar, þá gerðist ég andsnúinn ýmsu í
þessu, og það svo, að rétt um fermingu hrelldi ég hana með
því að staglast á því, að Guð hefði ekki búið Jesú til í Maríu,
heldur væri hann sonur Jóseps og því venjulegur maður, og
góður maður er ég ætlaði að hafa sem fyrirmynd. Ekki þótti
þetta góð latína hjá svo ungum dreng.
Eftir tíu ár við bókaverslun seldi ég hana og keypti hús útí
Þórkötlustaðanesi í Grindavík, fjarri mannabyggð. Þá undan-
farið hafði sár reynsla mín af mannfólkinu grafið það undan
bamstrú minni, að ég var farinn að ráfa um í eirðarleysi. Eitt-
hvað í mér reis gegn þessu ástandi, svo ég fór útí eyðumörk-
ina, og þar í húsi mínu og umhverfi hóf ég erfiða baráttu við
þann Guð, er mér hafði verið sagt að væri á himnum og
innrætt ungum að trúa á. Þessu þófi mínu við guðinn lauk að
mestu með hugmynd um, fyrir tilverknað hvers og með hvaða
hætti guðshugmyndin þróaðist með manninum. Eím þetta
páraði ég víst hátt á annaðhundrað vélritunarblöð.
Upphaflega kveikjan er spratt fram í öllu þessu puði mínu
var Guð fjallsins, eins og hann birtist í fornum trúarbrögðum:
við hvaða aðstæður ferillinn hefst, hvað hrakti hann þangað,
og þá hvaða breytingum guðinn tæki eða væri háður þroska-
stigum mannsins. Að sjálfsögðu hefur framsetningin ekki
veðrast vel á þeim fimmtíu árum, sem síðan eru liðin. En sem