Breiðfirðingur - 01.04.1997, Blaðsíða 30
28
BREIÐFIRÐINGUR
bekk úr svörtu klæði, er á voru gerðir dúskar milli boganna.
Þannig var kirkjan einnig klædd frá kórdyrum og aftur undir
söngpall og klæðinu fest á súlurnar, sem ganga niður úr loft-
inu. Stundum voru hafðar við jarðarfarir tvær trésúlur og á
þeim að ofan þrjú kerti á hvorri. I þetta skipti voru súlurnar
einnig tvær, en nú voru á þeim þrír pallar til að hafa kerti á,
eða fjögur á hverjum og því tólf kerti á hvorri súlu. Fyrr hafði
ég ekki séð jafnmarga menn í einkennisbúningum. Kransar
voru svo margir, að þá varð að bera á tveim stöngum, er við
nemar Eymundar höfðum á öxlum og gengurn þannig með þá
næstir á eftir líkvagninum upp í kirkjugarð. Svarta klæðið
hafði verið fengið að láni í Edinborgarverslun gegn því að það
óhreinkaðist ekki og yrði aftur skilað í sams konar ströngum
og það hafði verið í. Asamt öðrum kom í minn hlut að ganga
þannig frá því.
Þegar Hannes fékk reikninginn frá Eyvindi, sagði hann:
„Það veit guð, að þetta er ekki sanngjarnt, en það er ekkert of-
borgað fyrir hana.“ En ég er á því, að þetta hafi ekki verið ok-
ur miðað við alla vinnuna í sambandi við jarðarförina. Enda
var Eyvindur ekki líklegur til að hlunnfara Hannes, því að
hann var mikill aðdáandi hans og fylgdi stíft Heimastjórnar-
tlokknum, kallaði Sjálfstæðisflokkinn alltaf Sjálfsæðisflokk.“
- Meira um Eyvind?
„Hann var einn af þeim mönnum, sem flestir bæjarbúar
þekktu, virðulegur útfararstjóri, vörpulegur á velli og bar kjól-
fötin vel. Heima hjá Eyvindi var alltaf flaggað í hálfa stöng,
meðan stóð á jarðarför og að henni lokinni var fáninn dreginn
niður. Alkunna var, að Eyvindi þótti gott í staupinu, fékk sér
stöku sinnum neðan í því eftir jarðarfarir og sagði þá jafnan:
„Ég er að drekka hann til guðs.“
Einu sinni gerðum við verkfall, en ekki var það vegna
kaupsins, heldur fánans. Eyvindur var hallur undir Dani og
flaggaði alltaf með danska fánanum. Ekki vorum við að amast
við því, að hann gerði það við jarðarfarir, en okkur þótti ótækt,
að hann gerði það 17. júní. Eitt sinn er Dannebrog var kominn
upp hjá honum þann dag, sögðumst við leggja niður vinnu