Breiðfirðingur - 01.04.1997, Qupperneq 100

98
BREIÐFIRÐINGUR
Kverngrjóti til þess fólks sem við höfðum verið hjá fyrstu
samverustundir okkar. En ég var nokkurn tíma við heyskap í
Belgsdal og fékk þá að hafa drenginn minn hjá mér. Þegar ég
hafði lokið við það fór ég í smíðavinnu suður að Hóli í Hvamms-
sveit og var þar við að byggja stóra steinsteypta hlöðu og var
þar langt fram á haust.
Ég fór til Reykjavíkur um haustið og var við vinnu þar vetur-
inn og næsta sumar fram undir haust. Þennan vetur var kona
mín í Reykjavík, vann þar hjá hjónum og við hittustum öðru-
hvoru en vorum ekki neitt saman. Ég hafði farið frá Hóli, þar
sem ég var að byggja, vestur til þess að hitta fólkið mitt áður
en ég fór suður. Þá heyrði ég á konu minni að það gæti verið
að hún kæmi suður til þess að vinna hjá hjónum sem hún
þekkti og 1 íka af því að systur hennar tvær voru í borginni.
Móðir hennar gat séð um bömin okkar og föður minn, sem um
haustið var orðinn rúmfastur og dó um miðjan veturinn. Ég fór
vestur til þess að vera við útför hans og suður aftur strax að
þvíloknu.
Vorið eftir þennan vetur fór barnsmóðir mín, Gísla Kristjáns-
dóttir, að Teigi í Hvammsveit. Þar bjó maður sem hún gekk að
eiga og hún hefur verið þar síðan, er löngu búin að missa
manninn og þar er hún nú hjá syni okkar Kristjáni og konu
hans Guðrúnu. Anna B. Sæmundsdóttir, kona Baldurs Þórðar-
sonar er húsfrú í Hjarðarholti í Laxárdalshreppi, Dalasýslu.
Þau eiga þá jörð og þessi böm mín koma til mín þegar þau
koma hingað til borgarinnar og eru mér góð og elskuleg. Hef
ég þar með sagt frá mistökum mínum og ekkert vansagt; tel
það gera mann að meiri manni að kannast við hið rétta.
Sættir á ný
Þetta tímabil vorum við hjónin ekki saman en hittustum iðu-
lega, sérstaklega veturinn sem við vomm bæði í Reykjavík.
Þegar hún fór um vorið vestur, var það ekki ráðið þegar hún
fór hvar hún yrði, en þegar vestur kom bauðst henni staður í
Ólafsdal með börnin og móður sína. Það vantaði fólk þar og