Tímarit Máls og menningar - 01.09.2010, Side 11

B a n k a r o g e l d f j ö l l
TMM 2010 · 3 11
Már Sigurðsson og er nýsloppinn úr gæsluvarðhaldi í þessum sömu
orðum sögðum. Á myndum líta þeir út einsog Gög og Gokke. Samt er
ekki hægt að kalla þá gamanleikara en Sigurður Einarsson bankastjóri
gerði víst lítið annað en að opna 200.000 króna rauðvínsflöskur, eina
af annarri, að sögn Davíðs Oddssonar fyrrum seðlabankastjóra. Þetta
kemur fram í Rannsóknarskýrslu Alþingis, en Davíð Oddsson háði
sitt einkastríð gegn stjórnendum bankans og tók út sparifé sitt fyrir
opnum tjöldum á meðan hann var forsætisráðherra til að mótmæla
launastefnu bankastjóranna. Þá heldur Sigurður því fram að Davíð hafi
verið dónalegur við hann í partíum; svipað og Lenín kvartaði undan
því í símskeyti til Stalíns að hann hefði verið ruddalegur við konuna
sína í síma. Kona Leníns hét Krúpaskæja. Á unglingsárum mínum var
ég í samtökum þar sem stjórnleysingjar og lenínistar tókust á. Lenínist­
arnir voru sprenglærðir og vitnuðu nákvæmlega í blaðsíðutöl og bindi
í ritverkum Leníns. Fóru mannvirðingar talsvert eftir því hve leiknir
menn voru í slíkum tilvitnunum. Einn stjórnleysingi sem leiddist þessi
vitleysa skrifaði á miða: „Krúpaskæja, komdu að ríða!“og lét síðan mið­
ann ganga um salinn með blaðsíðutali og bindi. Þetta þótti lenínistum
ekki fyndið.
En hvað sem líður Sigurði Einarssyni, Hreiðari Má Sigurðssyni,
Lenín, Stalín og Davíð Oddssyni þá vona ég að John Cleese hafi notið
ferðarinnar frá Osló til Brussel og hlegið mikið á leiðinni, bæði að
eldfjöllunum og bönkunum og því makalausa samspili sem ríkir þar
á milli. Hvað varðar kostnaðinn við leigubílinn, 650.000 krónur, eru
það smámunir miðað við kostnaðinn sem ríkisstjórnin okkar ætlar að
eyða í ferðir frá Reykjavík til Brussel til að koma okkur inn í Evrópu­
sambandið svo jakkalakkarnir og dragtadömurnar geti gengið þar um
ganga og tjáð hvert öðru hve miklar framfarir hafi orðið frá því fjór­
frelsið var fundið upp, að ekki sé minnst á alla matseðlana í Brussel og
bjórinn, marmarann, glerið og stálið. Fáir minnast hins vegar á Grím
Thomsen, sem var skáld og embættismaður á 19. öld. Hann starfaði í
utanríkisþjónustu Danakonungs og var einn fyrstur fræðimanna til að
uppgötva verk H. C. Andersens. Hann skrifaði um hann langa ritgerð og
þýddi Byron lávarð, en Grímur sagði í bréfi sem hann skrifaði í Brussel
til vinar síns að svo leiðinleg væri þessi borg að sér risi ekki hold. Ég hef
aldrei komið til Brussel en spurði íslenskan embættismann hvort eitt­
hvað væri hæft í þessari fullyrðingu Gríms Thomsen. Hann taldi það af
og frá og sagði þennan málflutning til marks um hve lágt andstæðingar
Evrópusambandsins legðust því í Brussel væri stundað litríkt kynlíf
og þar væru viagratöflur seldar á lágu verði. Hér var auðvitað ekki um