Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2010, Blaðsíða 110

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2010, Blaðsíða 110
D ó m a r u m b æ k u r 110 TMM 2010 · 3 Þrisvar sinnum í sögunni missir Hind stjórn á sér og þá brýst fyrirvaralaust út hamslaus reiði og illska sem gera Gunni bilt við. Nei, og mér langar ekki feitt lengur að vera á þessu djöfuls draugasetri hérna sem er ekki einu sinni tengt, ég þarf að komast í bæinn svo ég geti sent ímeil og só on, þú getur bara fokkað þér hérna sjálf! Maður segir mig langar, ekki mér langar, segi ég stillilega, en þá sprettur hún upp, gargar: vertu ekki alltaf með hausinn uppí rassgatinu á þér þarna kelling!“ (73) Í síðasta æðiskastinu sem barnið tekur munar hársbreidd að hún verði Gunni að bana. Þegar Gunnur horfir í augun á henni er í þeim tilfinningakuldi morðingjans. Uppgjör Það tekur Gunni ekki nema þrjá sólarhringa að kortleggja sálarlíf stúlkunnar. Spurningin er hvað hún á að gera við hana. Hind hefur verið þröngvað upp á hana og Gunnur er full af andúð á henni frá því fyrsta. Um leið þekkir hún sjálfa sig í Hind á einhvern hátt sem kemur aftan að henni. Hún byrjar strax að reyna að ná til stúlkunnar en gengur beint á varnarveggi hennar. Leiðin sem hún velur næst er að nálgast hana frá hlið, gegnum sögur af sjálfri sér og upp­ vexti sínum. Hún setur þetta upp eins og sameiginlegan rannsóknarleiðangur þeirra tveggja enda er hann það. Í raun víxlast hlutverk Gunnar og Hindar þannig að Hind tekur við hlutverki sálgreinandans sem hlustar og gerir athugasemdir við sjálfsgreiningu og óstyrka leit Gunnar að upphafi og orsök­ um. Það er markatilfellið Hind sem hjálpar Gunni að ná áttum í sínum sjúka veruleika. Saga Gunnar er saga af stanslausum höfnunum ástlausrar móður eins og saga Hindar. Feður beggja eru dánir eða fjarverandi. Gunnur á tvær systur og á æskuheimilinu var amma hennar og ein vinnukona, kvennasambýli og ­samfélag eins og við þekkjum úr fyrri bókum Kristínar Marju. Í húsinu bjó gamalt fólk sem hlúði að henni, í búð móðurinnar fékk hún að gegna hlutverki og hún var látin vinna öll sumur frá barnæsku öfugt við Hind sem elst upp í sundrung og einsemd stórborgarsamfélagsins og talar aldrei við fullorðið fólk utan skóla nema móðurina sem kemur heim seint á kvöldin. Eins og Hind hefur Gunnur byggt upp æ sterkari varnarveggi en í þá hafa komið sprungur við innbrotið og þar á undan við áfall sem Gunnur hefur ekki greint, skilur ekki en veit að boðar ekkert gott. Eftir síðustu og verstu átök þeirra Hindar neyðir hugurinn Gunni til að horfast í augu við tilfelli þar sem hún hefði átt að sýna tilfinningar en gat það ekki af því að samúðina vantaði. Uppgjör Gunnar varðar þannig ekki aðeins hið ólíka gildismat og viðhorf þeirra Hindar. Það er fyrst og fremst sjálfsmat og uppgjör sem reynist taka til mun flóknari sviða en stuldar á farsímum og óþolandi borðsiða.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.