Heimsmynd - 01.12.1986, Qupperneq 46

unar að það sé heimsvakning í gangi og
segir um áttatíu þúsund Bandaríkjamenn
snúa sér til kaþólsku kirkjunnar árlega.
Hann var nýlega í Sovétríkjunum og seg-
ist vilja orða það sterkara en þar sé í
uppsiglingu trúarleg vakning. „Rússland
minnti mig á skrælþurra ekru sem bíður
eftir dembu.“ Varðandi ísland er hann
hins vegar ögn bjartsýnni en séra Patrick.
„Áhugi íslendinga á kaþólsku kirkjunni
hefur glæðst. Ég er bjartsýnn og tel mig
sjá merki um vakningu. Einn góðan
veðurdag mun allt ísland snúa sér að
sinni gömlu kirkju,“ segir hann brosandi.
-Þegar séra Robert Bradshaw er spurð-
ur hvað honum sé eftirminnilegast úr
starfi sínu, segir hann frá reynslu sinni
sem ungs prests. Maður nokkur kom til
hans og sagði: Má ég heimsækja þig í
kvöld? Ég þarf að spyrja þig mikilvægrar
spurningar. Og síðan þegar gesturinn
hafði komið sér fyrir þá spurði hann: Er
Guð til? Ég trúi ekki að hann sé til. Er
hann til?
Kvöldlangt reyndi séra Robert Brads-
haw með öllum hugsanlegum rökum,
með heimspeki, kraftaverkasögum og til-
vitnunum í heilaga ritningu að sanna fyrir
manninum tilvist Guðs. Þegar hann hafði
lokið máli sínu og þóttist harla vel hafa
að verki staðið, hugsaði gesturinn sig um
og sagði: Þetta er allt saman gott og
blessað og hljómar ekki ósennilega en ég
trúi samt ekki.
„Þetta var sú besta og hollasta lexía
sem fyrir mig gat komið,“ segir séra Ró-
bert Bradshaw. „Parna sat ég og ætlaði í
stórmennsku minni að fara að sanna að
Guð sé til. En vitaskuld er það ekki
nokkurs manns að sanna. Það var þetta
kvöld sem mér skildist að prestur getur
aðeins hjálpað og leiðbeint. Sjálf trúin er
gjöf frá Guði.“
-En hvað segir kaþólskur prestur um
það sem miður hefur farið í starfi kirkj-
unnar í gegnum aldirnar? „Vissulega hef-
ur kaþólsku kirkjunni orðið á,“ svarar
séra Robert Bradshaw. „Það má til dæm-
is nefna að þrír páfar voru skuggalegar
persónur, ég segi ekki meir. En því er til
að svara að við erum aðeins menn og
Kristur ábyrgðist aldrei að allir kaþólskir
menn yrðu góðir kaþólikkar.“
Um muninn á kaþólsku kirkjunni og
öðrum kirkjum segir séra Robert: „Það
er mikill og margvíslegur munur þar á.
Líf mitt var í rúst og
úr þeirri rúst hefur
kaþólska kirkjan
hjálpad mér. Þessi
kirkja fœrir Guð svo
nálœgt okkur. Og
messan er eins og
áfylling á bensíntank
á hverjum sunnudegi.
(RÚMLEGA ÞRiTUGUR ÍSLENSKUR KARLMAÐUR)
Ég nefni helst þrjú höfuðatriði. í fyrsta
lagi að Kristur reisti kirkju sína á Pétri
með orðunum: Þú ert Pétur, kletturinn,
og á þessum kletti mun ég byggja kirkju
mína. Kristur fól Pétri og eftirmönnum
hans æðsta valdið í kirkjunni. í öðru lagi
það að fyrir kaþólskan prestdóm okkar
gerist í messunni það kraftaverk að
brauði og víni er gjörbreytt í raunveru-
legan líkama og blóð Krists, það er í
raunverulega og lifandi persónu Krists. í
þriðja lagi höfum við í kaþólsku
kirkjunni sakramenti fyrirgefningar
syndanna. Þessi máttur og vald til að
fyrirgefa syndir sem Kristur fól Pétri og
kirkjunni færir mönnum hið sanna frelsi
og mikla hugarró. Þetta vald til að fyrir-
gefa syndir er aðeins að finna hjá kaþ-
ólsku kirkjunni.“
En hvað segja íslendingar sem tekið
hafa kaþólska trú? Þrítug húsmóðir seg-
ir: „Fólk spyr mig gjarnan hvað kaþólsk
kirkja geri fyrir mig. Ég vil miklu frekar
svara, hvað get ég gert fyrir Guð? Að ég
þiggi styrk af sjálfri messunni finnst mér
of veikt til orða tekið. í messunni sam-
einast ég Guði, trú mín er ekki mið-
punktur lífs míns heldur er hún líf mitt.
Kannski segir einhver að svona tal á tutt-
ugustu öld sé út í hött en við því hef ég
ekkert annað svar en þetta að Kristur er
guð minn.“
Þjóðkunnur íslenskur maður sem er
tæplega fimmtugur sagði í samtali við
HEIMSMYND að hann hefði verið kom-
inn að því að gerast kaþólskur en þegar
til kastanna kom hafi hann uppgötvað að
hann skorti hina sönnu trú. „Áhugi minn
á kaþólskri trú hófst með áhuga á kaþ-
ólskum bókmenntum, Bernanos, Bloy
og annarra. Svo laust því allt í einu niður
í höfuðið á mér að það væri reykelsið og
helgisiðirnir sem heilluðu mig og þess
vegna ákvað ég að halda að mér hönd-
um. Ég var samt það langt genginn að ég
hafði mynd af heilagri guðsmóður, heil-
ögum Georg að drepa drekann, talna-
band og mynd af Spielman kardínála
uppi á vegg hjá mér. Loks uppgötvaði ég
að það var miðaldarómantík en ekki
sönn trú sem fékk mig til þessa.“
Annar karlmaður, rúmlega þrítugur,
sem er um það bil að gerast kaþólskur
segir: „Líf mitt var allt í rúst. Þá fannst
mér ég verða áþreifanlega var við Guð.
Hvernig er mitt einkamál en ég vildi leita
eftir sáttum við hann. Ég sé marga kosti
við kaþólsku kirkjuna. Ég get fengið
fyrirgefningu synda minna en minn poki
hefur verið nokkuð þungur. Þá finnst
mér þessi kirkja færa Guð svo nálægt
okkur, það er eins og Guð sé hjá okkur á
jörðinni í þessari kirkju. Og messan er
eins og áfylling á bensíntank á hverjum
sunnudegi fyrir mig. Mér gengur betur
að hafa stjórn á lífi mínu, kannski get ég
svo látið eitthvað gott af mér leiða síðar.
Um slíkt var ég ekki fær á meðan allt líf
mitt var í rúst og úr þeirri rúst hefur
kaþólska kirkjan hjálpað mér. Ég hef
ekki einu sinni þurft að fara í meðferð til
að losna við drykkjuskapinn.“
Jóhannes Páll páfi II hefur ugglaust
glætt vinsældir kaþólsku kirkjunnar víða
um heim. Hann nýtur virðingar og elsku
fólks í öllum álfum og er skemmst að
minnast að hann setti tuttugustu öldinni
verðugt fordæmi, þegar hann fyrirgaf til-
ræðismanni sínum í ársbyrjun 1984. En
morðárás var gerð á páfa í maí 1981.
En hvað hefur Jóhannes Páll að segja
um höfuðguðsþjónustu kaþólskra, mess-
una? „Messan sjálf er sú máttarlind trú-
arlífs og varðveislu trúarinnar hjá
kristnum manni, sem aldrei þverr. Hún
viðheldur og nærir samfélag vort við
Krist fyrir hið lifandi samfélag við hinn
leyndardómsfulla líkama hans, sem
kirkjan er. Þegar nú brauð Drottins verð-
ur brotið og oss réttur líkami hans í heil-
agri bergingu, upplifum vér og gerum að
veruleika, greinilega og áþreifanlega,
dýpstu eininguna við líkama Krists,
samfélag allra trúaðra."
Mörgum leikur forvitni á dýrlingum
kaþólsku kirkjunnar. Hvað eru dýrl-
ingar? Dýrlingar eru þeir sem teknir eru í
46 HEIMSMYND