Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2017, Side 65
kvenna. Ef fatlaðar konur geta ekki nýtt búnað á heilbrigðis-
stofnunum eða ef þær mæta fordómum og skilningsleysi
dregur það úr líkunum á að þær leiti sér hjálpar og fái viðeig-
andi heilbrigðisþjónustu.
Mikilvægt er að heilbrigðisstarfsfólk gefi andlegum veik-
indum ekki minni gaum en líkamlegum og hafi skilning á að
manneskja geti t.d. bæði verið geðfötluð og með einhverfu eða
þroskahömlun. að mati kvennanna, sem tóku þátt í rannsókn-
inni, er mikilvægt að stórbæta geðheilbrigðisþjónustu í endur-
hæfingu og tryggja að hún geti verið fjölskyldumiðuð. Einnig
skiptir miklu máli að starfsfólk, sem sinnir geðheilbrigðsþjón-
ustu og sálgæslu, hafi þekkingu og skilning á að fötlun sem slík
er ekki harmleikur heldur sé það meðvitað um að það misrétti,
sem fatlaðar konur verða fyrir út af skertum tækifærum og for-
dómum, geti m.a. haft slæm áhrif á heilsu þeirra. Þá er mikil-
vægt að fatlað fólk sé ekki álitið kynlaust og að fatlaðar konur
séu ekki afskrifaðar sem kynverur og mæður (freyja haralds-
dóttir, 2017).
Heimildir
austin, S., fox, D., og Prilleltensky, i. (2009). Critical psychology for social
justice: Concerns and dilemmas. Í D. fox, i. Prilleltensky og S. austin
(ritstjórar), Critical Psychology: An Introduction (2. útgáfa) (bls. 3–19).
London: SagE Publications.
Collins, P.h. (2002). Black Feminist Thought: Knowledge, Consciousness, and
the Politics of Empowerment (2. útgáfa). London: routledge.
freyja haraldsdóttir (2017). ‘I am discriminated against because I exist’:
Psycho-emotional effects of multiple oppressions for disabled women in Ice -
land (meistararitgerð, háskóli Íslands, reykjavík). Sótt á http://skemman.
is/handle/1946/26559.
galtung, j. (2007). introduction: Peace by peaceful conflict transformation —
the TranSCEnD approach. Í j. galtung og C. Webel (ritstjórar),
Handbook of Peace and Conflict Studies (bls. 14–34). new York: rout-
ledge.
garland-Thomson, r. (2001). re-shaping, re-thinking, redefining: feminist
disability studies. Barbara Waxman Fiduccia Papers on Women and Girls
with Disabilities. Washingtonborg: Center for Women Policy Studies.
hague, g., Mullender, a., og Thiara, r.k. (2011). Losing out on both counts:
Disabled women and domestic violence. Disability and Society, 26 (6),
757–771.
Sameinuðu þjóðirnar (2006). Convention on the rights of persons with disa-
bilities. Sótt á http://www.un.org/disabilities/default.asp?id=259.
Thomas, C. (2007). Sociologies of Disability, ‘Impairment’ and Chronic Illness:
Ideas in Disability Studies and Medical Sociology. London: Palgrave.
WhO (2011). World report on disability. genf: World health Organization.
„allir þekkja mína framtíð betur en ég sjálf“
tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 93. árg. 2017 65