Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2001, Blaðsíða 39

I skugga ofbeldis
Viðbrögð ríkisstjórnarinnar voru
einstæð eftir að dómur féll í
Hæstarétti í svonefndu “Öryrkja-
máli”, engu var líkara en skollið
hefði á gjörningaveður.
Einkum og sér í lagi voru við-
brögðin sérstök þar sem íjármála-
ráðherra hafði fyrr á
síðasta ári, eða eftir að
ljóst var að málið færi
fyrir Hæstarétt, sagt í
sjónvarpsfréttum að ef
dómur félli Öryrkja-
bandalaginu í vil þá
yrði að sjálfsögðu að
greiða út þær bætur
sem málið byggði á.
Fyrstu viðbrögð heil-
brigðisráðherra og for-
stjóra Tryggingastofn-
unar ríkisins voru á sama veg þegar
dómurinn lá fyrir.
Þar sem málinu eru gerð rækileg
skil hér í blaðinu ætla ég ekki að
tíunda það hér. En það sem að mér
snýr sem félagsmálafulltrúa var að
það kom mjög í minn hlut að svara
fólki sem oft á tíðum var ráðvillt í
öllum þeim málaflækjum sem upp
komu í sambandi við frumvarpið
og síðan lögin sem eftir standa. Á
hálfri annarri viku hringdu nálægt
200 manns út af þessu máli ein-
göngu. Margir höfðu kynnt sér
dóminn og vildu ræða samhengi
milli dómsniðurstöðu og þeirra
laga sem voru afgreidd frá Alþingi.
í fyrsta lagi vissu viðmælendur
ekki hvers vegna fundið var út að
25 þúsund krónur væri hæfileg
upphæð eftir að tekjur maka nema
169 þús. kr. á mánuði. í öðru lagi
hvers vegna eru eigin tekjur
öryrkja í hjónabandi tekjutengdar á
annan hátt, með hærri prósentu, en
tekjur einstaklings. Eigin tekjur
öryrkja í hjónabandi skerða tekju-
tryggingu um 66,67% og fellur hún
niður við kr. 37.500. í þriðja lagi
vildu viðmælendur fá að vita hvort
Öryrkjabandalagið muni halda
áfram með málið og gera kröfu um
bætur fyrir þau ár sem ekki verða
greidd að sinni og í fjórða og síð-
asta lagi hvers vegna á að greiða
bætur tvö ár eftir
gömlu reglunni sem
gilti fyrir lagasetningu
og tvö ár eftir nýju
reglunni.
Ég gat vissulega
gefið fólki tölulegar
upplýsingar í sam-
bandi við lögin og
vona að ég hafi reynst
þar vel, en þann hug-
myndagrunn sem að
baki laganna býr er
ekki á mínu færi að skýra. Ég vissi
ekki betur en dómsniðurstaðan
væri sú að Tryggingastofnun rík-
isins hafi verið óheimilt frá 1. jan.
1994 að skerða tekjutryggingu ör-
orkulífeyrisþega í hjúskap með því
að telja helming samanlagðra tekna
beggja hjóna til tekna lífeyrisþeg-
ans í því tilviki, er maki hans er
ekki lífeyrisþegi. Einnig að óheim-
ilt hafi verið að skerða tekjutrygg-
ingu örorkulífeyrisþega í hjúskap
frá 1. jan. 1999. í dómsorði vísaði
Hæstiréttur í viðeigandi lög og
reglugerðir. Eitt er það þó eftir allar
þessar hringingar sem mér þykir
vænt um og það er að nokkrir
viðmælendur vissu ekki um sinn
rétt til hlítar og var hægt að benda
þeim einstaklingum á réttar leiðir.
Svo skulum við vona að tillögur
nefndarinnar sem á að skila af sér
tillögum um breytingar á lögum
um almannatryggingar 15. apríl
n.k. feli það í sér að löggjafar-
valdið fari að dómi Hæstaréttar.
Guðríður Ólafsdóttir,
félagsmálafulltrúi.
Guðríður
Ólafsdóttir
öllum þeim sem þarna að kæmu
blessunar. Gréta Sjöfn fagnaði þess-
um áfanga sem dýrmætur væri og fór
nokkuð yfir stöðuna í málaflokknum
og síðast fræddi svo Eyjólfur Þór
Þórarinsson um framkvæmd alla þar
sem margir hefðu að komið og vand-
að til alls sem allra best. Ekki var
seinna vænna að taka húsið í notkun
því sá fyrsti til að njóta vistar kom
sama kvöldið að sögn Grétu Sjafnar.
En þar sem náðst hafði samband
gott við þá ágætu konu var tækifærið
nýtt til að spyrja hana út úr um starf-
semina á svæðinu almennt. Áður
hefur verið ffá Hvammstanga sagt og
svo haldið þaðan á Blönduós, en þar
er sambýli 5 einstaklinga, iðja fyrir
þá og 1 -2 til viðbótar og einnig leik-
fangasafn. Höfuðstöðvar þjónustunn-
ar eru svo á Sauðárkróki og þar um-
fangsmest starfsemin um leið. Gréta
Sjöfn segir þar vera 2 sambýli með 7
íbúum nú og svo þessi nýja skamm-
tímavistun fyrir 4 í sólarhringsvist,
þar er einnig iðja fyrir um 20 í þjón-
ustu í viku hverri. Hún segir mikla
þróun hafa orðið í uppbyggingu á
sjálfstæðri búsetu sem m.a. hafi gjört
kleift að loka sambýli og breyta því í
skammtímavist s.s áður er að vikið.
Hún segir reynsluna allgóða, ýmsir
þröskuldar í vegi verið, en allt væri
það á góðri leið. Þarna er einnig leik-
fangasafn og sérstök uppbygging á
verkefninu: Atvinna með stuðningi
og sérstakur starfsmaður sem því
sinnti. Ekki mætti gleyma starfs-
brautinni við Fjölbrautaskólann á
Sauðárkróki, en brautin væri sex
anna og þar væru nú hvaðanæva úr
kjördæminu 12 nemar sem fengju
frekari liðveislu inn á heimavistina.
Gengi þetta hreint út sagt ágæta vel.
Þá er komið að síðasta og nyrsta
staðnum, Siglufirði, en þar er sam-
býli sem þjónað hefur 6 (5 nú), þar
væri iðja þar sem milli 15 og 20 væru
að verki og þar væri leikfangasafn og
þjónustumiðstöð fyrir svæðið með
ráðgjöf og þjónustu, en þar væri fyr-
irhuguð sú framkvæmd að breyta
henni í tvær íbúðir, önnur yrði sam-
tengd við sambýlið. Ibúðirnar mundu
teknar í notkun í maí næstkomandi.
Á mörgu fleira gæti hún Gréta
Sjöfn frætt okkur en þetta látið nægja
að sinni. Henni eru kærlega þakkaðar
góðar og glöggar upplýsingar.
Helgi Seljan.
Hlerað í hornum
Maður einn óreglusamur mjög hafði
það orð á sér að hann mætti illa í
vinnuna. Einu sinni sat hann að
sumbli með vinum sínum á kaffihúsi
og þar lenti hann í þrætum við annan
um hvenær Flóabardagi hefði verið.
Að lokum leiddist honum þrefið og
hann sagði: “Hvað ætli ég viti annars
um Flóabardaga. Ekki var ég þar”.
Þá sagði vinurinn: “Var hann
kannski daginn sem þú mættir í
vinnuna?”.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
39