Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2001, Blaðsíða 47

Hlerað í hornum
Maður einn sem umhverfðist við vín
kom inn á veitingahús þar sem fall-
egir túlípanar prýddu alla blómavasa.
Hann tók til við að stýfa þá úr hnefa
og át með bestu lyst. Þjóninum leist
ekki á blikuna og hringdi í lækni en
hann svaraði: “Það er allt í lagi með
túlípanana, en láttu mig vita ef hann
byrjar á kaktusunum”.
Kaupmaðurinn: “Ég held að því
minna sem maður veit, því ánægðari
sé hann”. Konan: “Það mun rétt vera,
því alltaf ert þú ánægður”.
Jón segir við vin sinn: “Mögur eru
blöðin orðin og sumt af nýju bók-
menntunum ykkar”. Rithöfundurinn:
“Ja, eftir því sem skilvindunum fjölg-
ar,vex undanrennan”.
Húsbóndinn á bænum reiddist við
strák sem var hjá honum í sveit með
móður sinni: “Farðu til fjandans
strákur, ég vil ekkert með þig hafa”.
Strákurinn hálfskælandi: “Ég fer
ekki fet nema mamma komi með
mér”.
***
Það var fyrr á öldinni að gestur
guðaði á glugga á bæ einum með
þessum orðum: “Hér sé guð!”.
Vinnukonan ansaði svo: “Það er
ómögulegt, hér er allt fullt af nætur-
gestum”.
Eftirmæli eftir þjóf einn voru þannig:
“Fyrirtaks duglegur var hann, því
hann vann meðan aðrir sváfu og
hirðusamur var hann, því það sem
aðrir týndu fannst hjá honum”.
Maður við konu sína: “Ég held við
ættum að setja upp fuglahræðu í
garðinum okkar”. Þá segir konan:
“Það er alger óþarfi, ég er alltaf í
garðinum sjálf”.
Dómarinn spyr vitni í hörðu hjóna-
skilnaðarmáli: “Hafið þér verið
kunnugur sambúð hjónanna frá upp-
hafi?” “Ekki frá upphafi. Mér var
ekki boðið í brúðkaupið”.
***
Karl spurði kerlu sína: “Hvort er nú
á undan í ár hvítasunnan eða pásk-
arnir?”.
Frá Óskari
Neskaupstað
Óskhyggja
Þegar ég er fallinn frá
og farvi horfinn kinna,
þá mun eflaust blotna brá
bestu vina minna.
Agirnd
Margan hefur Mammon glæpt
mannkynsins af sonum.
Þeir á vaðið tefla tæpt
til að þóknast honum.
Ósk
Mínar allar megið þið
minningarnar geyma.
Eilíft nöldur út á við,
aldrei friður heima.
Óviljandi í heiminn kominn
Upp í rúmið Eyvi skaust,
upp svo lyfti faldi.
Óviljandi efalaust,
undir kom þá Valdi.
Þakkir til lúðrasveita
Farið heil af firði Norð,
ferðist suður alla vegi.
Fljúgið yfir fjöll og storð
fyrr en hallar sumardegi.
Gæfu þið og gengis njótið,
gangi ykkur flest í haginn.
Þúsundfaldar þakkir hljótið,
þennan fyrir sunnudaginn.
Vegmóður af hlaupum
hittir góðan vin
Þú ert góður það ég veit,
þú ert fróður maður.
Um þinn hróður inni í sveit
yrki ég móður, glaður.
Við hjónin keyptum egg af Fúsa á Brekku í Mjóafirði einn
vetur. Við fengum tvö kíló hálfsmánaðarlega. Eitt sinn
var plastfatan hálf og miði með, þar sem sagði, að
hænurnar verptu heldur dræmt.
Hænurnar þær verpa heldur dræmt,
hanarnir þeir eru kannski betri.
Andskoti er þetta annars slæmt,
að þær skuli hætta á miðjum vetri.
Óskar Björnsson.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
47