Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2001, Blaðsíða 30

FRÁ HJÁLPARSTARFI
KIRKJUNNAR
60% umsækjenda öryrkjar
Þær eru athyglisverðar töl-
Lirnar í skýrslu Hjálparstarfs
kirkjunnar sem hingað barst
á borð. Þær sýna öllu öðru fremur
hina erfiðu ijárhagsstöðu öryrkja í
samfélaginu, stöðu sem alltof
margir þeirra sem málum ráða
skella þó skollaeyrum við. Þær
endurspegla hreina neyð svo alltof
margra, því auðveld munu þau
ekki sporin á fund Hjálparstarfs
kirkjunnar með beiðni um hjálp.
Hjálparstarfi kirkjunnar eru héðan
færðar heilar þakkir fyrir þeirra
hlut í því að gjöra gott, en auðvitað
á samfélagsástandið að vera slíkt í
bullandi góðærinu að slík ofur-
neyð sé hreinlega ekki til staðar.
En lítum á tölur. Umsóknir um að-
stoð árið um kring voru alls 1576
og þar af voru umsóknir öryrkja
921 eða nær 60% allra umsókna,
láglaunafólk kemur svo næst með
275 umsóknir og atvinnulausir
176. Þegar litið er eingöngu á
jólaaðstoð þá eru tölur enn dekkri.
Af 862 umsóknum voru 544 frá
öryrkjum eða um 63%.
Þessar tölur eru sláandi sönnun
þess að sú fullyrðing okkar sé kór-
rétt að kaupmáttur öryrkja hafi alls
ekki aukist í uppsveiflu síðustu ára
heldur hafi ótalmargt valdið því að
kaupmátturinn hafi rýmað sé litið
tólf ár aftur í tímann.
Svo sannarlega er rík ástæða hér
úr að bæta ekki síst í ljósi ofuraf-
gangs á íjárlögum ár eftir ár.
Mættum við biðja samvisku ráða-
manna að rumska við sér.
Helgi Seljan.
Birna Eyjólfsdóttir Vestmannaeyjum tileinkar eftir-
farandi Ijóð Reyni Dalton sem lést á síðasta ári úr
hcilablóðfalli aðeins fertugur að aldri.
Á dimmum morgni
Hann stendur úti í auðninni
á myrkum vetrarmorgni.
Yfir höfði hans tindra stjörnurnar.
Vindurinn hvín í rauðgullnum
lokkum hans.
Augu hans sem bláar stjörnur.
Þar liggur ofurlítill steinn.
Óskasteinn.
Hann hvíslar með þurrum,
sprungnum vörum.
Og vindurinn yfirgnæfir veikt
hvísl hans.
Lífið er rétt að byrja.
Birna Eyjólfsdóttir.
Hlerað í hornum
Málnotkun getur oft undarleg verið.
Nýlega var í blaðagrein greint frá
átaki hjá félagi einu á landi hér með
þessum orðum: Félagið hrundi þessu
af stað.
Einu sinni var Skoti farþegi í leigubíl
þegar bremsur bílsins biluðu og bíl-
stjórinn sem stefndi beint fram af
brattri brekku hrópaði: “Hjálp, hjálp,
ég get ekki stoppað”. Þá hvein í
Skotanum: “Stoppaðu samt gjald-
mælinn”.
Það var í útilegu að kona sagði við
mann í efri kojunni um leið og hún
snart öxl hans til að vekja hann:
“Mér er ískalt, viltu vera svo góður
að sækja teppi fyrir mig”. “Ég hef
betri tillögu. Við skulum bara láta
sem við séum hjón”. “Já, allt í lagi”,
sagði hún svolítið vandræðaleg. Þá
sagði maðurinn: “Sæktu þá teppið
þitt sjálf kona”.
Góðglaður náungi var í kirkju og
þótti ræðan hjá presti, sem hann las af
blöðum, bæði löng og leiðinleg.
Sagði hann þá svo hátt að glumdi um
kirkjuna: “Æ, flettu nú við séra
Björn minn, ef það kynni að vera
svolítið skárra hinum megin”.
30