Hvöt - 30.04.1949, Síða 5

H V ö T
3
urinn er Svíi, Englendingur eða
Tyrki; hvítur, gulur eða svartur. Að-
alatriðið er, að hann er maður. All-
ir menn eru fæddir með jöfnum
rétti til lífsins og gæða þess, and-
legra sem líkamlegra.
Umgöngumst aðra menn með
samúð og virðingu, sem náunga og
bræður.
Eflum Sameinuðu þjóðirnar.
Þegar umræðunum um Samein-
uðu þjóðirnar og friðinn er lokið,
stíga formenn umræðuhópanna
(the groups) í ræðustólinn og skýra
frá störfum þeirra og samþykktum.
Það er ákveðið, að skýrslur þeirra
skuli fjölritast í Stokkhólmi og
scndast svo fulltrúunum síðar.
Störfum mótsins er lokið. Það
liafði verið unnið mikið og vel und-
arfarna viku. Fulltrúarnir liöfðu
risið til stai-fa kl. 7 hvern morgun,
stundum allsyfjaðir, en ætíð glaðir
og ánægðir, og hætt störfum kl.
16,30, en skemmt sér síðan á marg-
an hátt fram eftir kvöldum.
Þessi 37 manna hópur, flest allt
kornungt fólk, hafði verið aðdáan-
lega samheldinn i stai’fi og skemmt-
un. I byrjun mótsins var okkur boð-
ið að mæla að mestu á enska tungu.
Það var snemma brugðið út af þessu
boði. Einkum voru það Skandinav-
ar, sem „skrópuðu". „Ósóminn“
breiddist út. Tyrkinn tók sér Skand-
inavana til fyrirmyndar og otaði
frönsku sinni óspart að okkur, er
leið á mótið. Honum var nú líka
meiri vorkunn cn flestum öðrum,
þar eð enska hans var mjög bág-
horin, en franskan aftur á móti ágæt.
Það tók hann stundum heila og
liálfa tímana að útskýra eitt ein-
asta orð á ensku.
Tveir ungir Þjóðverjar höfðu
komið i lok mótsins. Þeir ætluðu
upphaflega að koma í byrjun, en
erfiðleikar við útvegun vegabréfa
og nauðsynlegra Ieyfa liöfðu tafið
förina, Þessir ungu menn töluðu
sina þýzku í tíma og ótíma.
Það kom ekki sjaldan fyrir síð-
ari liluta mótsins, að þessir fulltrú-
ar, og ýmsir aðrir, reyndu að ræða
saman, hver á sínu máli. Afleiðing-
in varð sú, að einhvers konar ný-
evrópsk funga skapaðist, tunga,
sem hlaut fyllstu viðurkenningu
fulltrúanna, cnda þótt liún fæddist
í meinum.
Menn eru einkennilega skapi
farnir þennan dag. Nýevrópskan
skipar æðsta sess, „nýyrðin“ fljúga
manna á meðal. En það er raun-
verulega ekki ýkja mikill tími til
samræðna. Hin helga skilnaðar-
stund nálgast óðum. Seinni hluta
dagsins er eytt í að undirbúa „thc
farewell party“. Fulltrúar hverrar
þjóðar skyldu skemmta nokkra
stund um kvöldið.
Gísli Kolbeins og Adda Bára
snara þjóðsögunni um Gissur á
Lækjarbotnum yfir á enska tungu.
Ég fór á söngæfingu með Norð-
mönnunum þremur og einum Dana.
Ungur finnskur músikant, að nafni
Erdama, er okkur tæknilegur ráðu-
nautur. Hann stillir okkur upp eftir
sérstökum kúnstarinnar reglum,
sezt við slaghörpuna, hendir okkur
á nóturnar og skipar okkur að
byrja. Söngæfingin stendur yfir í
rúma klukkustund, þá erum við að