Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Blaðsíða 16

samningum. Ekki liggur enn fyrir hver eiginleg launasetning hjúkrunarfræðinga
verður á öllum stofnunum ríkisins, þar sem endanleg launaröðun er í stofnanasamn-
ingum. allur þungi er nú lagður á að ljúka þeim viðræðum við heilbrigðisstofnanir.
Stjórn fíh ákvað í framhaldi af niðurstöðu gerðardóms að fá lögfræðilegt álit um
hvort hún samræmdist miðlunartillögunni, hvort hún væri lögmæt og hvort hægt
sé að fá henni hnekkt. niðurstaða lögfræðings félagsins var sú að gerðardómur hafi
ha ríkt frelsi til að ákveða frekari útfærslu á úrskurði sínum og að hann standist
lög. Því er ljóst að niðurstaða gerðardóms er endanleg og gild.
Stytting vinnuviku dagvinnu- og vaktavinnufólks
Stytting vinnuviku hjúkrunarfræðinga var eitt af stóru markmiðum fíh í kjarasamn-
ingaviðræðum. Vaktavinnuhópur, sem í voru fulltrúar aSÍ, BhM, BSrB, fíh, reykja-
víkurborgar, ríkis og sveitarfélaga, vann tillögur að breytingum á vinnutíma vakta -
vinnufólks. Tillögurnar má finna í miðlunartillögu ríkissáttasemjara sem fylgiskjal
2 sem fylgdi nýjum kjarasamningi. fylgiskjal 1, sem unnið var af samnings aðilum,
allar um breytingar á vinnutíma dagvinnufólks. helstu atriði varðandi breytingar
á vinnutíma eru eirfarandi:
Vinnuvika vaktavinnufólks fer úr 40 stundum í 36 frá 1. maí 2021. Með frekari út-
færslu getur vinnuvikan styst í allt að 32 stundir. Það á einkum við þá hjúkrunar-
fræðinga sem vinna kvöld-, nætur- og helgarvaktir. Þeir sem eru í hlutastarfi í dag
munu geta unnið jafnmargar klukkustundir eir breytingarnar, en hækkað starfs-
hlutfall sitt sem styttingunni nemur og þar með bætt launakjör sín. greitt verður
sama vaktaálag fyrir vinnu utan dagvinnutíma fyrir utan að álag á næturvöktum er
hækkað. ný launaumbun, vaktahvati, verður greidd hlutfallslega eir flækjustigi
vinnufyrirkomulags og umbunar þeim sem vinna ölbreyttar vaktir og eru í yfir 70%
starfi. Búinn er til hvati til að vinna ölbreyttar vaktir með hliðsjón af öryggi, heilsu
og jafnvægi vinnu og einkalífs. Þetta er stórt sameiginlegt verkefni sem verður útfært
eins fyrir þá hópa sem það snertir, með þátttöku stýrihóps aðila ásamt innleiðingar-
hópum og verkefnastjórn. Markmið breytinganna er að stuðla að betri heilsu og ör-
yggi starfsfólks og er þeim ætlað að auka jafnvægi á milli vinnu og einkalífs þannig
að störf í vaktavinnu verði eirsóknarverðari. Þá eiga þær að auka stöðugleika í
mönnun, draga úr þörf fyrir yfirvinnu ásamt því að bæta öryggi og þjónustu við al-
menning.
Vinnuvika dagvinnufólks styttist um að lágmarki 13 mín. á dag. Við það fer vinnutími
í 38,55 klst. á viku. Með samkomulagi á stofnun verður auk þess hægt að minnka
vinnutíma um allt að 2,55 klst. til viðbótar eða alls í 36 klst. gegn niðurfellingu á
föstum/skipulögðum neysluhléum (forræði á kaffitíma verður ekki lengur hjá starfs-
manni). hægt er að útfæra styttinguna með ýmsum hætti en þjónusta á að vera
jafngóð eða betri. Dagvinnumenn hafa áfram heimild til að njóta matar- og kaffitíma
en hafa ekki forræði yfir þeim tíma. Bættir vinnustaðahættir og betri nýting vinnu-
tíma er meðal helstu markmiða styttingar vinnutíma. forsenda styttingar hjá dag-
vinnufólki eru samræður um betri vinnutíma á hverri stofnun fyrir sig. útfærslan
tekur mið af starfsemi stofnunar og getur því verið með ólíkum hætti milli stofnana.
Starfsmenn kjara- og réttindasviðs eru þátttakendur í undirbúningi á styttingu
vinnuvikunnar. um er að ræða þátttöku í stýrihópum og innleiðingarhópum en mikil
vinna er fram undan áður en styttri vinnuvika tekur gildi fyrir dagvinnufólk 1. janúar
og 1. maí fyrir vaktavinnufólki.
um er að ræða tímamótabreytingar á styttingu vinnuvikunnar sem hefur verið
baráttumál fíh í áratugi. Ljóst er að einhverjar hindranir verða á veginum en það er
trú fíh að þessi útfærsla á styttingu vinnuvikunnar feli í sér mikil tækifæri sem fíh
hvetur hjúkrunarfræðinga til þess að nýta sér og taka breytingunum með opnum
huga. Á vefnum betrivinnutimi.is er að finna ýmsar upplýsingar um styttingu vinnu-
gunnar helgason og harpa júlía sævarsdóttir
16 tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 96. árg. 2020