Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Side 53

að setja mig inn í nýjar aðstæður og er með mikinn vilja til að
læra á nýja hluti. Hvað vildirðu verða þegar þú varst ungur?
Dýralæknir eða náttúrufræðingur. Ég hafði mikla ást á dýrum
og náttúrunni. Ég lærði í raun ekki að elska mannfólk fyrr en
ég varð 18–19 ára og fékk áhuga á hjúkrun um 22 ára. Eftir-
lætismaturinn? Það var alltaf pítsa, en í dag er það mjög
breytilegt. karríréttir eru komnir í mikið uppáhald nýlega.
Hvaða löst áttu erfiðast með að þola í fari annarra? Metnaðar -
leysi. Á mjög erfitt með einstaklinga sem hafa engan áhuga á
því sem þeir eru að gera og leggja engan metnað í verkið.
Hverju ertu stoltastur af að hafa áorkað? úff, nú á ég erfitt
með mig. Ég er með mikið „impostor syndrome“. Ég verð að
segja að ég sé stoltastur af að hafa klárað námið með öllum
þeim aukaverkefnum sem ég tók að mér. Ég er líka mjög stolt -
ur af nkn-námskeiðakerfinu sem ég og Elfa rún guðmunds-
dóttir byrjuðum með hjá Curator, félagi hjúkrunarnema.
Eftirminnilegasta ferðalagið? Þegar ég fór sem leiðbeinandi í
sumarbúðir fyrir hinsegin ungmenni í Þýskalandi. Var ótrú-
lega skemmtileg reynsla og ég var svo heppinn að fá að fara
tvisvar. Ofmetnasta dyggðin? hugrekki. Stundum er allt í lagi
að vera hræddur og geta sagt skilið við aðstæður sem manni
finnst maður ekki hafa neina stjórn á. Hver er þinn helsti
löstur? Ég get verið ótrúlega latur. Ég er týpan sem keyri mig
á batteríum og þarf að endurhlaða mig reglulega. Á þeim tíma-
punktum nenni ég ekki neinu. Hverjum dáist þú mest að?
aktívistum, einstaklingum í grasrótinni sem ýta af stað breyt-
ingum til hins betra. Eftirlætishöfundurinn? Það var alltaf j.k.
rowling — þar til hún kom upp um sig sem TErf (trans-
exclusionary radical feminist). Ofnotaðasta orðið eða orðatil-
tækið? Brussan. Ég nota líklegast orðið „úbbs“ eða „ææ“ oftast.
Mesta eftirsjáin? að hafa verið lengi að átta mig á því hvað ég
vildi í lífinu. En það er sömuleiðis einn af kostunum hjá mér.
Ég lærði mjög mikið á því að hafa tekið minn tíma. Eftirlætis -
leikfangið? Eins og er er það nýi „instant-pot“ potturinn sem
ég var að kaupa. Bókin á náttborðinu? Eins og er er ég að lesa
„getting off right: a safety manual for injection drug users“
sem part af undirbúningi fyrir sjálfboðaliðavinnu hjá frú
ragnheiði. annars hlusta ég bara mikið á hljóðbækur eða
aSMr fyrir svefninn. Stóra ástin í lífinu? Stærsta ástin mín í
mínu lífi er ég! Svo er unnustinn í öðru sæti. „If you can’t love
yourself, how in the hell are you gonna love somebody else?“ —
ruPaul. Hvaða eiginleika vildirðu helst hafa? að vera orku-
meiri. Ég þarf oft að taka mér góðan tíma í að hlaða batteríin
áður en ég sný mér að öðrum verkefnum eftir vinnudaginn.
Þitt helsta afrek? Ég fór úr því að vera lítill strákur sem var
lagður í einelti í grunnskóla yfir í að vera einstaklingur sem
sinnir öðrum einstaklingum. Ég fór úr því að vera ýtt til hliðar
á skólagöngum yfir í að gegna formennsku í tveim félögum,
vera kosinn forseti sviðsráðs í Stúdentaráði og fá stöðu
aðstoðardeildarstjóra strax eftir nám. Ég fór úr því að eiga enga
vini yfir í að eiga geðveikan vinahóp og frábæran unnusta. Mitt
helsta afrek er að standa með sjálfum mér. Eftirlætisdýrið?
hundar. Ég gæti ekki ímyndað mér lífið eins og er án röskvu
minnar. Hvar vildir þú helst búa? Minn helsti draumur væri
að búa í t.d. kaliforníu eða kanada. Þýskaland eða Svíþjóð eru
líka ofarlega á listanum. Hvað er skemmtilegast? frídagar þar
sem ég hef engin plön. Þá fer ég að fikta í eldhúsinu og baka
eða elda eitthvað nýtt. Hvaða eiginleika metur þú mest í fari
vina? húmor, og ekki verra ef hann er ögn grófur. Það sem ég
á sameiginlegt með einum besta vini mínum er það að við
getum sagt mjög grófar sögur við hvort annað og hlegið eins
og tröllskessur. Eftirlætiskvikmyndin? Þær eru nokkrar.The
Phantom of the Opera, The nightmare before Christmas, The
rocky horror Picture Show (já, ég elska söngleiki). Svo get ég
horft reglulega á klassískar myndir eins og alien-myndirnar.
Markmið í lífinu? Ég get ekki sagt að ég hafi mér lífsmarkmið,
ég er meira í núinu. núverandi markmið er að finna mér
meistaranám við hæfi. Ef ég ætti mér lífsmarkmið væri það
líklegast að njóta þess sem er og hafa eitthvað til þess að njóta.
Eftirminnilegasti sjúklingurinn? Ég man alltaf eftir einni
konu sem var með langt komna heilabilun. Þessi kona mundi
samt alltaf hvað ég heiti. hún var stödd á biðdeild eftir hjúkr-
unarheimili á Landspítalanum, en í hausnum var hún stödd á
hóteli í frakklandi. kom alltaf fram á morgnana og heilsaði
öllum með: „Bonjour!“ og var alltaf svo skemmtilega hissa að
það væru íslensk dagblöð í boði á þessu franska hóteli. Hvaða
starfsvettvang myndirðu kjósa annan en núverandi? Eins og
er starfa ég sem aðstoðardeildarstjóri á Báruhrauni, hrafnistu
í hafnarfirði. Ég er ráðinn þar til eins árs þannig að ég hef verið
að spá í hvert ég stefni næst. Ég hef nokkra staði í huga en ég
held að ég muni hafa hugann opinn. Það verður skemmtilegt
að sjá hvar ég verð eftir ár. Eitthvað að lokum … hjúkrunar-
fræðingar eru mögnuð stétt. Stéttin á meiri virðingu skilið en
samfélag og stjórnvöld veita henni að svo stöddu. Stéttin er
bundin við staðalímynd sem endurspeglar alls ekki raunveru-
leikann og við þurfum að vekja athygli á því. Við höfum rödd
— notum hana. hjúkrunarfræðingar, stöndum með okkur.
notum titil okkar með stolti og segjumst aldrei vera „bara“
hjúkrunarfræðingur.
setið fyrir svörum …
tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 96. árg. 2020 53