Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Page 115

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Page 115
vegar milli þess að skapa góð vinnuskilyrði fyrir umönn- unaraðila og hins vegar að viðhalda einkennum og tilfinninga- legu gildi heimilisins (Lindegaard og Brodersen, 2010). Hjón, þar sem konan þjáðist af MS-sjúkdómi, fengu arkitekta til að hanna breytingar á heimilinu sem fólu meðal annars í sér flutning á svefnherbergi og baðaðstöðu eiginkonunnar af ann- arri hæð á þá fyrstu. Upphaflegar tillögur arkitektanna að breytingum á húsnæðinu, eins og brautir fyrir lyftara til að flytja hana úr rúminu í aðliggjandi baðherbergi, komu kon- unni úr jafnvægi og leiddu til vanmáttartilfinningar. Hún átti erfitt með að sætta sig við að búa við breytingar sem hugsan- lega yrði þörf á síðar í hennar lífi. Annað áhugavert dæmi er hollensk rannsókn sem var hugsuð til að aðstoða arkitekta við að hanna húsnæði fyrir fólk sem greinst hefur með heilabilun. Bent var á hvernig húsnæði getur hjálpað fólki með heilabilun til að viðhalda áttun, halda áfram hinu venjubundna lífi á heimilinu og til að eiga góðar samverustundir með sínum nán- ustu (Van Steenwinkel o.fl., 2019). Að starfa á heimili fólks Franski heimspekingurinn Michel Foucault (1986) ræddi um annarleg rými sem nefnd hafa verið undantekningarrými eða staðbrigði (fr. hétérotopies). Í slíkum rýmum hafa hefðbundin viðmið og venjur misst mátt sinn og þar af leiðandi hefur at- hafnarými þátttakenda breyst. Á vissan hátt falla heimili þar sem heilbrigðisþjónusta fer fram undir þessa skilgreiningu þar sem slíkar aðstæður eru um margt ólíkar bæði venjulegum heimilum og því sem gerist á stofnunum og fleiri vinnustöðum hjúkrunarfræðinga. Heimilin sem starfsmenn heimsækja eru fjölbreytt og endurspegla persónulegar áherslur heimilisfólks, jafnvel heimilishald sem fer í bága við algeng viðmið um þrif, reglusemi og umgengni. Það skiptir miklu máli að starfsfólk heimaþjónustu taki tillit til þessara óvenjulegu aðstæðna, en jafnframt er mikilvægt að hafa í huga að þessar vinnuaðstæður geta verið starfsfólki erfiðar. Á liðnum árum hefur athyglin í auknum mæli beinst að líðan starfsfólks í vinnu og þeim áhrifum sem starfsumhverfi hefur. Augljóslega er erfiðara að stjórna slíkum þáttum á heim- ili fólks en á stofnunum, en þó hafa verið sett ákveðin mörk hvað snertir þessa þætti. Nýlega birtust niðurstöður áhuga- verðrar rannsóknar um aðstoð sem starfsfólk heimaþjónustu veitir við böðun og að komast á salerni á heimilum hrumra einstaklinga (King o.fl., 2019). Þar kemur fram að starfið mót - ast oft af þrengslum, skorti á viðeigandi búnaði og óvissu um ástand þeirra sem njóta umönnunar. „Að eiga heima“ — merking heimilisins Arkitektar hanna hús og umhverfi og síðan taka íbúar við þeim og ákveða yfirbragð heimilisins. Á margan hátt endurspegla heimilin einstaklingana sem þar búa, sköpunargleði, smekk, listfengi, gildismat, reglusemi og áherslur í lífinu (Angus o.fl., 2005). Margir eru stoltir af heimili sínu og líta á það sem hluta af sér sjálfum. Þannig eru heimilin nátengd sjálfsmynd ein- staklingsins og veita hjúkrunarfræðingum dýrmæta innsýn í persónu einstaklingsins og það sem skiptir hann máli. Heim- ilin endurspegla íbúana og eru því mikilvægar vísbendingar um uppruna, hæfileika, smekk, gildismat, fjárráð, styrkleika, erfiðleika og það sem skiptir fólk máli. Heimilismönnum finnst þeir vera við stjórn á heimilinu og geta lifað þar ótrufl - uðu einkalífi (Fæø o.fl., 2019). Heimilin eru jafnframt nátengd þroska og æviskeiðum fólks og hjá mörgum tengjast heimilin margbrotnum minningum. Því hefur verið haldið fram að jákvæðar tilfinningar sem tengjast því að eiga heima séu mikilvægar til að líða vel og lifa í sátt við tilveruna (Latimer, 2012). Hugtakið heima vísar til tilfinningalegra þátta og minninga, þeirra tengsla sem einstak- lingurinn hefur við ákveðinn stað og þá merkingu sem sá staður hefur fyrir einstaklinginn (Baldursson, e.d.). Ýmis orð og orðatiltæki í íslensku endurspegla hina jákvæðu afstöðu sem algengt er að fólk hafi til heimilisins eins og Heima er best. Orðið heimþrá vísar til löngunarinnar til að komast heim, komast í umhverfi sem við þekkjum og okkur líður vel í. Í um- fjöllun um heimilin hafa þau bæði verið tengd hamingju, já - kvæðri sjálfsmynd og varðveislu einkalífs og öryggis, vellíðan, afslöppun og skjóli (Soilemezi o.fl., 2017). Ýmsir höfundar lýsa heimilinu sem stað sem mótar íbúana (Milligan, 2009) og benda í því sambandi á hversdagslegar at- hafnir sem þar fara fram og ólíkar minningar sem tengjast til- teknum stöðum. Fólk tengist stöðum eins og heimilum til - finn inga böndum, þeim fylgja oft minningar um samveru og gleði, en geta einnig tengst sárum og erfiðum tilfinningum. Í rannsókn Board og McCormack (2018) voru þátttakendur beðnir um að taka mynd af því sem þeim fannst endurspegla heimili þeirra best. Margir tóku myndir af hlutum og stöðum innan heimilisins sem skipta þá miklu máli, eins og vinnu- herbergi eða hægindastól þar sem lýsing er góð og notalegt er að hvíla sig. Í greiningu Barry og samstarfsmanna (2018) á rannsóknum á reynslu kvenna var hugmyndin um heimilið sem auðlind áberandi. Heimilið var forsenda tengsla og sam- skipta, það geymdi sögu og minningar og þar fundu margar kvenn anna til öryggis. Líkt og komið hefur fram í öðrum rannsóknum voru tengsl kvennanna við heimilin áberandi. Í gjörn ingi Þórunnar Björnsdóttur, sem hún nefnir Vertu eins - og heima hjá þér, leitaðist hún við að skilja eldhúsið sem stað sem tengist umhyggju, næringu, samkennd og samræðum. Telur hún að hin jákvæða reynsla af samveru, samskiptum og athöfnum, sem eiga sér stað í eldhúsi og tengjast elda- mennsku og umhyggju, fylgi fólki alla ævi (Þórunn Björns- dóttir, 2014). Samband eldra fólks við heimili sitt Fjölmargir fræðimenn hafa bent á hvernig reynslan af stöðum eins og heimilinu og tilfinningar þeim tengdum breytast í kjölfar breyttra aðstæðna. Í ítalskri rannsókn sem fjallaði um ekkjur sem ákváðu að halda áfram að búa á heimili sínu eftir andlát maka var kannað hvernig tengsl þeirra við heimilið breyttust (Cristoforetti o.fl., 2011). Höfundar lýsa margvís- legum breytingum sem áttu sér stað á merkingu, tengslum og notkun ólíkra herbergja. Eldhúsið varð smám saman mikil- ritrýnd grein scientific paper tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 96. árg. 2020 115
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.