Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Side 116

Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Side 116
vægasta herbergið þar sem flestar athafnir fóru fram, en önnur herbergi voru minna notuð. Á einhverjum stað, yfirleitt þar sem tekið er á móti gestum, eins og í stofu, var komið fyrir myndum og jafnvel hlutum sem endurspegluðu lífsferil ekkj- unnar. Rannsakendur kölluðu þetta sýningarbás heimilisins, þar eru hlutir og minningar sem einstaklingurinn er stoltur af og vill að aðrir kynnist og endurspegla sjálfsmynd hans. Sýn - ingar bás er oft hjálplegur til að mynda tengsl og efla samskipti er heimahjúkrun hefst. Flestar ekknanna, sem tóku þátt í rann- sókninni, höfðu jafnframt skilgreint annan hluta heimilisins sem þeirra einkasvæði, svæði sem þær héldu fyrir sig. Þetta svæði veitti þeim eins konar skjól þar sem þær leyfðu erfiðum tilfinningum, eins og sorg og einmanaleika, að fá útrás. Þessar niðurstöður eru hjálplegar fyrir hjúkrunarfræðinga til að skilja hvernig fólk tjáir sig í gegnum fyrirkomulag á heimili og hvernig best sé að tengjast því. Í mörgum rannsóknum hefur komið fram að þeir sem starfa í heimaþjónustu telja að sér- kenni hennar felist í því að hún fer fram á heimili fólks og þar af leiðandi á forsendum íbúanna. Þessir þátttakendur vísa til sín sem gesta á þeim heimilum sem þeir starfa á (Kristín Björns - dóttir, 2018; Öresland o.fl., 2008). Friðhelgi einkalífsins er einn af hornsteinum flestra sam- félaga (Mannréttindastofnun Íslands, e.d.) og eru heimilin sá staður þar sem einkalíf íbúa nýtur hve mestrar verndar. Úti- dyrahurðin dregur mörkin milli einkarýmis og opinbers rýmis. Bak við hana er hægt að athafna sig að vild og hafa sína henti- semi. Hin mikla virðing sem borin er fyrir einkalífinu getur leitt til þess að heimilisfólk búi við ofbeldi, ánauð og kúgun án þess að nokkuð sé að gert. Í fræðilegu yfirliti er fjallað ítarlega um skuggahliðar heimilislífsins sem sjaldan koma upp á yfirborðið (Brickell, 2012). Þar kom fram að í mörgum rannsókn um hefur heimilinu verið lýst sem vettvangi átaka, togstreitu og ósættis. Þegar heimilið lætur á sjá: Aðstæður á heimilum og líðan Þeir sem starfa í heimaþjónustu gera sér fljótt grein fyrir að minnkuð orka og færni samfara langvinnum veikindum, háum aldri og í sumum tilvikum takmörkuðum fjárráðum hefur áhrif á getu einstaklingsins til að sjá um viðhald og nauðsynlegar endurbætur á húsnæði. Þetta endurspeglast skýrt í rannsóknum á heimilum fólks sem á við alvarlega heilsufarserfiðleika að stríða (Angus o.fl., 2005; Dyck o.fl., 2005). Líkt og talað er um að hrumir eldri borgarar séu við - kvæmir er líka talað um að heimili þeirra séu viðkvæm og ef heimilin fá að grotna niður getur það dregið úr vellíðan íbú- anna. Fyrir þá sem hafa alltaf lagt áherslu á að halda heimili sínu snyrtilegu og í góðu ástandi getur reynst erfitt að sætta sig við slíka afturför. Í þeim tilfellum gæti verið ráð að skoða möguleika til að skipta um húsnæði (Imrie, 2005). Í rann- sóknum sem hafa beinst að sambandi líkamlegs ástands og heimilisins hefur komið fram að fólk aðlagast nýju húsnæði fljótt ef það felur í sér umbætur á daglegu lífi (Imrie, 2005). Í rannsókn á afstöðu eldra fólks á Nýja-Sjálandi til viðhalds heimila sinna kom fram að margir þátttakenda fundu til kvíða og streitu í tengslum við viðhald húseigna (Coleman o.fl., 2016). Þó kom einnig fram að umstangið sem tengdist viðgerð- unum leiddi í sumum tilvikum til samskipta við annað fólk og það reyndist jákvætt. Því má taka undir þá tillögu höfunda rannsóknarinnar að eldra fólk njóti aðstoðar hins opinbera, meðal annars fjárhagslegrar, til að viðhalda heimilum sínum. Það getur haft ýmsar neikvæðar afleiðingar í för með sér þegar umfangsmikil heilbrigðisþjónusta fer fram á heimilum. Heilbrigðisstarfsfólk kemur í vitjanir og stoppar oft stutt vegna kröfu um hröð afköst og slíkt getur leitt til þess að heimilið lík- ist helst brautarstöð (Angus o.fl., 2005). Rannsókn á langvar- andi umönnun deyjandi fólks á eigin heimili, sem gerð var á Englandi, sýndi að í sumum tilvikum leiðir umönnunin til mjög neikvæðra tengsla, sérstaklega aðstandenda, við heimilið (Exley og Allen, 2007). Svipað kom fram í rannsókn á Eng - landi þar sem sumir aðstandenda sem önnuðust einstakling með heilabilun lýstu heimilinu sem heilbrigðisstofnun og að þeir væru í fangelsi (Soilemezi o.fl., 2017). Í ástralskri rann- sókn var fjallað um þær breytingar sem urðu á lífi maka ein- staklinga með heilablóðfall eftir að þeir komu heim að lokinni dvöl á heilbrigðisstofnun. Makarnir voru uppteknir af heimil- isrekstri og endurhæfingu ástvinar síns heima og það leiddi til gríðarlegrar breytingar á lífi þeirra og afstöðu til heimilisins (Karasaki o.fl., 2017). Þeir sem starfa á heimilum fólks átta sig oft á því að þau falla iðulega illa að þörfum heimilismanna. Því vakna oft áleitn- ar spurningar um möguleika til að flytja í annað húsnæði. Í rannsóknum frá Nýja-Sjálandi kom fram að eldra fólk var mjög tengt heimili sínum og nánasta umhverfi (Wiles o.fl., 2017). Misjafnt er hvernig fólk tekst á við það. Sumir telja eðli- legt að breyta um húsnæði ef þörf er á, til dæmis til að vera nálægt þjónustu. Aðrir kjósa að halda áfram að búa á sínu heimili þrátt fyrir óhagræði, telja heimilið nátengt persónu sinni og lýsa með stolti hvernig þeir færu að því að búa í erfiðu húsnæði (Severinsen o.fl., 2016). Lokaorð Í þessari grein hefur verið leitast við að varpa ljósi á þær hug- myndir og hugtök sem móta fræðilega umfjöllun um áhrif þess að heilbrigðisþjónustan fari fram á heimilum fólks. Um- fjöllunin beindist að heimilum eldra fólks og hjúkrunarfræð- ingum sem starfa í heimahjúkrun en getur auðvitað gagnast öðrum starfstéttum. Eins og fram kom í upphafi greinarinnar taldi Florence Nightingale að umhverfið hefði mikil áhrif á á líðan fólks, en hugmyndir hennar mótuðust af heilbrigðishug- myndumum nítjándu aldar (Kristín Björnsdóttir, 2005). Í þess- ari grein var leitað í banka höfunda tuttugustu og tuttugustu og fyrstu aldar til að setja fram endurskoðaðan skilning á heim- ilinu sem umhverfi sem hefur áhrif á líðan fólks. Greindar voru tvær meginhugmyndir sem fjallað var nánar um. Annars vegar var rætt um hugmyndir sem tengjast heimilinu sem efnis - legu umhverfi, manngerðu rými, og hins vegar um merkingu heimilisins fyrir heimilisfólk. Fjallað var um fjölmargar leiðir í hönnun sem hafa verið farnar til að hjálpa fólki til að líða sem best á heimilum sínum kristín björnsdóttir 116 tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 96. árg. 2020
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Tímarit hjúkrunarfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit hjúkrunarfræðinga
https://timarit.is/publication/1159

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.