Blik - 01.05.1967, Blaðsíða 274

272
BLIK
273
BLIK
s '5
a
1 §
* s;
s T-
'S .v-
'o ö.o
* a:

-O §•
§ I
•$ í
“s -u
. ^
h,.§
'*-' s
s
' o° s
o •
§ 'S.
I ^
^ 8
-ö 8
v ío
■** 'c
3 -
^ -l
^2
SJ s
bO ^O
K:
C* ^
-8 ^
*«*
S -I
P ^
4S -S>
> ~8
f £
8 *o
'O 'O
"* g
8"
O 8
8 §
8 *>
*& -*V2
-Cx,
-r
^ 'O
- *.*-»
^ <>
Qi •*i
3 1 j§
|
'—-
I | I
'§ | 1
■° ^ a
'•1°
s' s
O V -S,
s, S 8
g>_|-o
*s „
s 5 -5
^ |-o
■$ £ I
8 °
S ?c.fc
S® s
s s
-S s
«3 s
a s
O 'S.
, -s
_ O
S)?s
ai «s
<§ -*
8 £
8 .C
8 ð
Q> 'o
^ -Q
*->
'8 **
A ^
• r~,
. • <s
•s o
*•»
I*
'O
£ g
° $
8 *g
<5 sS
t <
8 vvs
A '*
o 8
&o
8
&0 5?
v8 §
v9 5

^2
8
8
s §
8 $
'£7 *.
"8
'8 ^
« '8
8
.8
Q
8
8
CJ
8
8
- -3
i— '?o
•«*
'8 '8
J s
1 's
8 ^
• »>»
O
$ S5
§ 5®
g ;0
Cq
8
5 ^
3 '8
8
'O
’"' 2
-§ 'I
io
.S g
-- s
1 §
-II ■«
s £>
CQ
^ sJ'
■ »s» -£8
,8 §
<*C ~
O ^ 'C
->
8 8
g g >
*-» *-> • »S
*-» V*-J ^
8 8 .8
.27 -2r 'c
.fe »
£* 'O
-"8 ’ '->
O ío
^ 8
§ VD
'O

:o
""8 8
• 1 «
•~<» ^
8 «■»
^ 8
•» 8
. Cj -£>
'8 8
* 1
<§ -«
8
8
•S ^ tq
Oi 8
■a oo s
S g s
o _g i~
ö. i| -Q
»0 c
BO
>*Q <-» -8 8$
-v ■*■*
8 8
* 8
s -§
Q I s
ll I

Gullkorn
Lesari góður. Gerðu það fyrir mig að
lesa oft og með athygli ljóð sóknar-
prestsins okkar, séra Þ. L. J., hérna í
ritinu. Hann segir okkur þar heila
ævisögu í nokkrum ljóðlínum. Og
hún er þess verð að hugleiða hana.
Ævi okkar flestra má líkja við anna-
sama vertíð. Elliárunum við vertíð-
arlokin. Uppgjörið stendur fyrir dyr-
um. Yertíðin sú hin sama kemur
aldrei aftur. Æviskeiðið endurtekur
sig heldur ekki.
Omurlegt er oft til þess að hugsa,
hversu margir karlar og konur mega
játa með sjálfum sér og harma það,
að ævifleyið hefur steytt á steini,
brotnað í „fök", sem lífsaldan hefur
síðan skolað upp á ströndina. „Sat
hún undir súð sæbyrðings í flúð".
Já, þarna kúrum við svo stundum
undir brotinni súð okkar eigin lífs-
ferju, vonsvikin, sár og hörmum
mótuð og meitluð. Og hvers vegna
hefur þetta farið svona allt saman?
„Strax í æsku ör í orðum, hams-
laus svör". Þegar ég les þessar ljóð-
línur, kemur mér í hug unglingur,
stúlka eða piltur, vel af guði gerður
að mörgu leyti, en þver og hamslaus
gagnvart t. d. vilja foreldra sinna,
metur þá lítils og fer sínu fram, hvað
sem þeir segja, sem þó búa yfir lífs-
reynslunni, lífsvitinu. Oft hefi ég
veitt því athygli, hversu slíkum
unglingum hættir við að misstíga sig
fljótlega á lífsleiðinni og breyta
Framhald á bls. 298
18