Þjóðmál - 01.03.2018, Síða 40

38 ÞJÓÐMÁL Vor 2018
Margir af helstu fræðimönnum innan Cato
hafa ítrekað gagnrýnt Trump og stefnu hans
í helstu málum. Palmer er þar engin undan-
tekning og hann hefur ekki farið leynt með
skoðun sína á stefnumálum Trumps. Palmer
segir að orðræðan vestanhafs sé orðin mun
verri en áður og að mikil gjá sé á milli hópa.
„Röð atvika hefur átt sér stað sem leiddu til þess
að Trump var kjörinn forseti,“ segir Palmer.
„Ef þeir hefðu ekki komið til værum við nú
að tala um Frú Clinton sem forseta og þessar
samræður okkar væru allt öðruvísi. Trump
vann nauman sigur, en sigur var það engu
að síður. Það er í raun hægt að segja að
Clinton hafi tapað kosningunum frekar en
að Trump hafi unnið þær. Hún tapaði á hroka
og hugsunarleysi. Menn eru enn að velta
því fyrir sér hvernig henni datt í hug að fara
ekki í kosningaherferð í Wisconsin, svo dæmi
sé tekið. Menn töldu að demókratar væru
öruggir þar, en ríkisstjórinn er repúblikani
og repúblikanar eru með meirihluta á
ríkisþinginu. Þess utan eru svo margir sem
kunna svo illa við hana af mörgum ástæðum.“
Palmer segir að Trump hafi í kosninga baráttu
sinni náð að virkja marga óánægju hópa og
það hafi að lokum fært honum sigur.
„Ég nota stundum dæmi með notkun á
hunda flautu. Þegar maður blæs í flautuna
heyrir mannfólkið það ekki en hundarnir
heyra það. Það er sambærilegt við kosninga-
baráttu Trumps, margir heyrðu ekki í
flaut unni en þeir sem heyrðu flautið hlýddu
kallinu.“
Palmer segir slagorð Trumps í kosninga-
baráttunni, Gerum Ameríku frábæra aftur (e.
Make America Great Again), vera áhugavert
og að mörgu leyti gildishlaðið. Það feli í sér
tvær veigamiklar merkingar.
„Önnur er sú að Ameríka sé ekki frábær, og
þá væntanlega undir stjórn blökkumanns
sem forseta, og hins vegar að hún hafi
einhvern tímann verið frábær en sé það ekki
lengur,“ segir Palmer.
„Þá má velta upp þeirri spurningu hvenær
Ameríka var frábær og hvaða skilaboð sé
verið að senda með þessum orðum. Einh-
verjir kunna að túlka það þannig að það hafi
verið þegar hvítir karlmenn stjórnuðu öllu
í landinu, en ekki bara 86% landsins eins
og nú. Ef það er rétt er það mjög sorglegt
viðhorf. Mögulega eru engin skilaboð um
kynþáttaníð í þessum skilaboðum Trumps,
en eins og með hundaflautuna skildu hvítir
karlmenn víða um Bandaríkin skilaboðin þan-
nig. Þeir hafa í raun tekið upp ýmis mál sem
vinstrimenn gerðu áður, þeir hafa gert sig að
fórnarlambi aðstæðna, líta velgengni annarra
hornauga – jafnvel þó svo að þeim hafi frá
seinna stríði vegnað vel í efnahagslegum
skilningi. Þessi hópur leit þannig á að Trump
yrði bjargvættur hans og hann trúir því enn.“
„Ég nota stundum dæmi með notkun á hundaflautu. Þegar maður blæs í
flautuna heyrir mannfólkið það ekki en hundarnir heyra það.
Það er sambærilegt við kosningabaráttu Trumps, margir heyrðu
ekki í flautunni en þeir sem heyrðu flautið hlýddu kallinu.“