Strandapósturinn - 01.06.1980, Síða 100

borgið honum sjálfum á Örlygsstöðum. Hitt virðist aftur hafa
verið siður á þessum tímum að væri manni boðin grið við því-
líkar aðstæður mátti hann kjósa sér einn til lífs með sér.
Nú er ég ekki í vafa um að Gissur hefur sagt nokkur vel valin
orð við þá frændur, og gert þeim skiljanlegt hvað þeirra biði ef
þeir væru oftar í óvinaliði gegn honum.
Að vísu hefur bragðakarlinn Sturla tekið það miðlungi alvar-
lega, en Ásgrímur aftur á móti fest sér orð Gissurar þeim mun
betur í minni, því þetta verður síðasta ferð hans gegn þeim
kumpánum Gissuri og Kolbeini.
Þá minnist Jóhannes í grein sinni á, þegar Þórður Kakali kom
til Ásgríms og bað hann um liðveislu gegn Kolbeini og brýndi
hann til dáða með mörgum orðum.
En Ásgrímur lét sér ekki segjast og neitaði Þórði um alla fylgd
og aðstoð til að ná rétti sínum. Aftur á móti kom hann til Þórðar
kvöldið fyrir Flóabardaga og varaði hann við að Kolbeinn væri
lagður af stað með ógrynni liðs, bæði land og sjóveg og ætlaði að
ganga frá Þórði í eitt skipti fyrir öll.
Jóhannes telur að Ásgrímur hafi lagt sig í mikla hættu við að
koma þessum fréttum til Þórðar. Um það eru engar heimildir við
vitum ekki hversu náið var milli Ásgríms og Kolbeins utan þeirra
eiða er sendimenn Kolbeins létu Ásgrím sverja. En furðulegt er
að Þórður Kakali trúði ekki orðum Ásgríms frænda síns í þetta
sinn. Bendir það kannske til þess að hann hafi vitað að Ásgrímur
væri hollari vinur Kolbeins en hann þóttist vera? Og í öðru lagi
hvaðan fékk Brandur Kolbeinsson sem stýrði landher Kolbeins
unga, njósn um að Þórður væri kominn á skipum að vestan
albúinn að sigla yfir Húnaflóa til árása á ríki Kolbeins?
Þriðja dæmið um að Ásgrímur vildi ekki fara gegn Gissuri og
Kolbeini eftir Örlygsstaðabardaga gerist svo sumarið 1253 og er
að mínum dómi einn snjallasti kafli í fslendingasögu Sturlu. í
upphafi kaflans segir frá veislu er Eyjólfur Þorsteinsson á
Möðruvöllum hélt, aðallega til heiðurs Heinriki biskup á
Hólum. Síðan segir „At þeirri veislu var Ásgrimur Bergþórsson
af Kallaðarnesi, frændi Eyjólfs Þorsteinssonar. Þar var ok Broddi
98