Strandapósturinn - 01.06.1984, Qupperneq 28

hennar lágu að sinni burt úr hreppnum en hún átti þó aftur-
kvæmt í hann, þá gift kona sem settist að með mann og dóttur á
sama stað hjá fóstru sinni sem hún sá um þar til yfir lauk. Að
nýju hófust kynni við móður mína og einnig mig, sem var þá
orðin fulltíða og gift og naut ég hennar hjálpsemi í ríkum mæli.
Þó að ísinn spennti allt heljargreipum kom vorið með unað
sinn. Logn, sólskin og blíðviðri var á hverjum degi þegar frá leið.
Þó gróðurinn væri hægfara urðu lambahöld góð. Það var nóg að
starfa fyrir fáar hendur en ein af Guðs gjöfum er vinnan.
Tvö eyfirsk skip lágu innilokuð í ísnum, hlið við hlið í lend-
ingunni í Kjós. Þau hétu Sæunn og Lovísa. Skipstjórar voru á
þeim Guðmundur og Hjörtur, ekki man ég hvers synir þeir voru.
Mig minnir að skipin væru svipuð að stærð. A sólbjörtum vor-
aftni mátti heyra, ef út á bæjarhólinn var komið, harmonikku-
spil um borð i skipunum. Voru menn að stytta sér stundir sem
eflaust voru þeim langar. Var það eigin sálar bergmál sem
aðeins greindi trega í óm nikkunnar eða gátu aðrir veitt heimþrá
sinni útrás í tónum hennar? Allt slíkt er þagnarmál.
Þarna voru miðaldra menn, aðrir ungir og lífsglaðir. Þeir urðu
fljótt heimagangar, viðmótsgóðir og hispurslausir. Tóku þeir
stundum í að riða net og einn þeirra bauðst til að stinga mó sem
auðvitað kom sér vel og var þakkað sem vert var. Sjaldan leið svo
dagur að ekki einhverjir þeirra færu inn í Reykjarfjörð. Þar, eins
og heima, voru bökuð brauð fyrir þá og væri eitthvað hægt að
liðsinna þeim var það fúslega gert. Nöfn þeirra eru flest gleymd.
Þó man ég að einn hét Benóný og annar Sigurgeir. Hann talaði
harða norðlensku. Jóhannes Jóhannsson hét ungur piltur. Hann
giftist síðar Ragnheiði Kr. Jónsdóttur sem var systurdóttir afa,
sem hann ól upp, en ekki kynntust þau að þessu sinni. Hún var
farin að heiman til Akureyrar og lágu þar leiðir þeirra saman.
Þau létust bæði í vetur (1982).
Á endanum komust þessir sæfarar á skipum sínum heilir til
sinnar hafnar, Akureyrar. Af skipum sem lágu á Norðurfirði
gengu sumar skipshafnir af, allt til Akureyrar, langa og stranga
leið yfir heiðar, óbrúaðar ár og aðrar torfærur sem nútímafólk
26