Fréttablaðið - 22.01.2022, Side 22

Fréttablaðið - 22.01.2022, Side 22
En þegar að þessu lagi kom voru allir orðnir svo þreyttir og timbraðir að þeir nenntu ekkert að vera við hliðina á mér, svo ég bara á þetta lag með húð og hári. Einn okkar ástsælustu tón- listarmanna, Valgeir Guð- jónsson, stendur á sjötugu, en sköpunargleðin hefur sannarlega ekki látið undan. Verkefnið Saga Musica, þar sem hann sækir í Íslendinga- sögurnar í tónum og tali, á hug hans allan. Á morgun, sunnudaginn 23. janúar, verða liðin sjötíu ár frá því Val- geir Guðjónsson kom í heiminn á Fæðingar- heimilinu við Eiríksgötu. Svo snjó- þungt var þann janúarmánuðinn að ferja þurfti Margréti Árnadóttur, móður Valgeirs, með frumburð sinn frá Eiríksgötunni að Njálsgötunni á snjóbíl. Valgeir ætlar að fagna tugunum sjö á hógværan hátt, þó svo eigin- kona hans, Ásta Kristrún, sem er sjaldnast langt undan, laumi því að í spjalli okkar að ætlunin sé að fagna sjötugasta aldursárinu í 365 daga. Ég hitti Valgeir í íbúð sem þau hjón hafa tekið á leigu í Vestur- bænum í Reykjavík. Undanfarin átta ár hafa þau búið og starfað á Eyrarbakka og gera enn, afdrepið í Vesturbænum er hugsað til að geta verið með annan fótinn í bænum þessa mánuðina, þegar hvað snjó- þyngst er yfir heiðina. Við byrjum á byrjuninni, þennan snjóþunga janúardag árið 1952. „Þeir voru tveir sem báru okkur inn, enda máttu konur ekkert gera eftir barnsburð og við lágum í viku inni í Fæðingarheimilinu,“ segir Valgeir. „Hver heldurðu að hafi borið ykkur upp til ömmu og afa? Enginn annar en Gunnar Huseby,“ rifjar hann upp hlæjandi og á þá við kúluvarparann og afreksíþróttamanninn sjálfan. „Bílstjórinn var svo sjálfur Guð- mundur Jónasson, en enn aka um bæinn rútur merktar honum. Hann var eigandi snjóbílsins sem var kall- aður Gussi. Ég átti nú síðar eftir að kynnast honum betur þegar hann keyrði okkur oft á skíði.“ Nú sjötíu árum síðar er erfitt að ímynda sér að þurft hafi snjóbíl til Víkingaskipssiglingin olli stefnubreytingu Valgeir byrjaði ungur að pikka á gítar og enn er gítarinn sjaldnast langt undan. Undanfarin ár hefur hann samið fjölda laga í afslöppuðu umhverfinu á Eyrarbakka. FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI Valgeir er bókelskur maður og hafa Íslendingasögurnar alltaf heillað hann. Hefur hann nú samið heilt lagasafn þeim tengt og kallar Saga Musica. Björk Eiðsdóttir bjork @frettabladid.is að komast gatna á milli í miðbæn- um, enda marautt í Vesturbænum og ekkert útlit fyrir að breyting verði á því. „Já, nú er snjórinn á hröðu und- anhaldi. Ég var mikið á skíðum í gamla daga og fór alltaf þegar það var hægt. En það er svolítið síðan ég fór að hugsa: Látum þau bara skíða,“ segir hann í léttum tón, fullsaddur á skíðamennskunni þó að hann segist hafa verið góður skíðamaður. Lærði að lesa þriggja ára Fyrstu árin bjó Valgeir ásamt for- eldrum og ömmu Sigríði og afa Val- geiri í miðbænum og segist sjálfur hafa verið kallaður innipúki, enda hafði hann meira gaman af því að sökkva sér í bækur en að taka þátt í ærslaganginum utandyra. „Ég lærði að lesa fyrir fjögurra ára aldur en það var frænka mín, Guð- rún Þorvarðardóttir, sem starfaði lengi í leikhúsunum sem kenndi mér það. Hún var fimm árum eldri en ég og bara tók litla frænda, stillti honum upp með Moggann sem var alltaf keyptur á mínu æskuheimili, enda faðir minn mikill Sjálfstæðis- maður, og lét hann lesa.“ Valgeir lýsir því myndrænt hversu stórt Morgunblaðið hafi verið fyrir tæplega fjögurra ára gamlan lestrar- hest. „Það sást kannski í hendurnar á endunum og svo stóðu tveir litlir fætur niður úr blaðinu.“ Lestraráhuginn fékk svo sannar- lega að blómstra þegar Valgeir dvaldi í fimm sumur á Galtarvita hjá afabróður sínum, vitaverðinum og rithöfundinum Óskari Aðal- steini, Hönnu konu hans, sonum, hundi, ketti og hesti. „Bókaforðinn á Vitanum nam hundruðum og voru allir veggir huldir bókahillum,“ rifjar hann upp. „Þetta var þvílíkt gósenland sem ég tel mig hafa búið að allar götur síðan og að hafi styrkt orðvitund mína. Síðan bættist tónlistaráhuginn við en Ríkisútvarpið var miðillinn sem kveikti hann og hefur sá áhugi nú fylgt mér í 60 ár. Meðal laga sem sitja enn í mínu minni frá þessum árum á Vitanum eru til dæmis danska 22 Helgin 22. janúar 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.