Ársritið Húnvetningur - 01.06.1956, Qupperneq 9

Vil cg nota þetta tækifæri til þcss að )>akka öllum þeim, scm að
verkinu liafa unnið og stutt hafa það með fjárframlögum. Hafa
sum þcirra komið mjög á óvart, svo sem dánargjöf frá íslenzkri
konu vestan hafs, en sú gjöf nam nær 70 þúsund krónum.
Siiga málsins
Ekki cr hægt að scgja, að flanað hafi vcrið að þessum fram-
kvæmdum, því að þær voru í undirbúningi f 5—6 ár, áður en fyrsti
grunnsteinninn var lagður. Hér á Blönduósi var áður h'tið og að
flcstu leyti mjög ófullkomið sjúkraskýli úr timbri, reist á árunum
1922—32, en læknishúsið sjálft var reist af Júlíusi Halldórssyni
lækni um síðustu aldamót og því orðið elzta læknissetur landsins
í opinbcrri eign. A þessu litla sjúkraskýli höfðu að vísu verið
gcrðar margar læknisaðgerðir, sjálfsagt yfir 1000 holskurðir frá
því fvrsta, en öllum var þó Ijóst, að það var orðið mjög á eftir
tímanum, vinnuskilyrði þröng og afar erfið, húsið illa sett í bæn-
um,. mitt í umferðinni, sem ókst með ári hverju, gert úr timbri
og innan um önnur timburhús, sem eldhætta stafaði af. Læknis-
húsið var orðið hrörlegt og með öllu óboðlegt, þegar miðað er
við nýrri Iæknisbústaði, og hlaut það citt að spilla fyrir því, að
hæfir læknar fengjust til að líta við héraðinu, næst þegar lækna-
skipti yrðu.
Flestir eða allir héraðsbúar voru sammála um það, að reisa
þyrfti nýtt sjúkrahús og læknisbústað, en hugmyndir manna um
stærð og tilhögun voru að vonum á reiki. Mér fyrir mitt leyti
var ljóst, að ekki væri hægt að fara í einu og öllu eftir þeim fyrir-
myndum, sem til voru, utan lands og innan, heldur yrði að sníða
stakkinn eftir því máli, sem hentaði Húnvetningum og húnvetnsk-
um staðháttum. Hér eins og víðar var talsverður áhugi fyrir stofn-
un elliheimilis, sem sýndi sig m. a. annars í því, að Geitaskarðs-
hjónin, Sigríður Arnadóttir og Þorbjörn Björnsson, gáfu sýslunni
10 þúsund krónur í þessu skyni á sextugsafmæli Þorbjarnar, 12. jan.
1946. Var helzt til þess ætlast af þeim, að slíku heimili yrði komið
upp í sveit. Nú er þörf á sérstöku heimili fyrir heilbrigð og vinnu-
fær gamalmenni víðast hvar ekki mikil og minni en margur hygg-
ur, en hjúkrunarheimili verður að hafa sem næst læknissetri. Rekst-
urskostnaður sjúkrahúss og hjúkrunarheimilis fyrir gamalmenni
hlýtur að verða óhóflegur og erfiður, þcgar um er að ræða litlar
7