Ársritið Húnvetningur - 01.06.1956, Side 27

Við ar'minn í baðstofirimi.
ingu í lofti, auk vcggljósa. Þetta cr stærsta vistarvcra stofnunar-
innar og jafnframt sú glæsilcgasta, enda cr hún einnig samkontu-
salur, þar sem halda má guðsþjónustur og minningarathafnir.
Niðurhig
Dagstofur, allar sjúkrastofur og göng cru máluð í mjúkum og
þægilegum litunt, cn ekki höfð hvít. Tilbreyting cr allmikil í lita-
vali, og fyrir gluggum á íveruherbergjum eru rósótt gluggatjöld.
Húsgögn eru flcst úr gljáfægðu, ljósu birki eða úr tekkviði, en
hurðir allar úr limbaviði og borðplötur úr formicaplötum í ýms-
um litum. Húsið er því laust við þann kuldasvip, sem oft ein-
kennir spítala, cr bjart, litskrúðugt og vingjarnlegt, enda líkara
,.privatklinik“ en venjulegu sjúkrahúsi. Allt hefur þetta sína sál-
rænu þýðingu, stuðlar að vellíðan sjúklinga og bætir því bata-
horfur þeirra. Er það von mín, að það geti að ýmsu leyti verið
25