Andvari - 01.01.2012, Blaðsíða 35

ANDVARI
RÓBERT ABRAHAM OTTÓSSON
33
varð þó ekki til að þagga niður í óánægjukórnum vegna söngmála hjá
Útvarpinu. Jafnvel innan veggja stofnunarinnar voru ekki allir á einu
máli. Sigurður Þórðarson, skrifstofustjóri Ríkisútvarpsins og stjórn-
andi Karlakórs Reykjavíkur, reis öndverður gegn Útvarpskórnum í
blaðagrein og taldi að með þessu nýja fyrirkomulagi hefði Karlakórinn
misst spón úr aski sínum. Hann hnýtti í ummæli tónlistarfulltrúans:
það að flytja nýtt og vel æft prógramm hálfsmánaðarlega kvað hann
vera „einmitt það, sem útvarpskórinn hefur enn ekki getað“. Útvarpsráð
svaraði um hæl og harmaði „órökstuddar og óbilgjarnar“ fjárkröfur
Sigurðar; hér var um vandræðalegt innanhússmál að ræða. Þótt ekki
væri deilt um persónu Róberts eða hæfileika hans má þó greina í orðum
Sigurðar óánægju með árangur kórsins og er það í samræmi við álit
hans á stjórnandanum í bréfum þeim sem þegar hefur verið vitnað til.70
Gagnrýni almennings á Útvarpskórinn tók á sig ýmsar myndir. I
Morgunblaðinu lýsti nafnlaus lesandi undrun sinni á því að útlendingur
skyldi hafa verið valinn til að stjórna hinum nýja kór. Því svaraði
Jakob Benediktsson með þeim rökum að söngstjórinn væri „að dómi
þeirra manna hérlendra sem best skynbragð bera á tónlist talinn best
menntaði og hæfasti söngstjóri, sem hér er völ á“. Auk þess væri hann
íslenskur ríkisborgari „og skiftir því engu máli hvar hann er fæddur,
auk þess væri það fáránleg þröngsýni að leggja meira upp úr fæðingar-
stað manna en hæfileikum og menntun“.71 Róbert hafði nýlega fengið
ríkisborgararétt þegar hér var komið sögu og um svipað leyti tók hann
ótilneyddur að kenna sig við föður sinn að íslenskum hætti. Arið 1951
sagði hann í viðtali: „Ég vona, að því íslenzkari sem ég verð, því betur
geti ég goldið þessu landi mínu fósturlaunin.“72
Útvarpskórinn hélt fyrstu opinberu tónleika sína utan veggja útvarps-
ins í febrúar 1949 og flutti þá meðal annars Missa brevis eftir Joseph
Haydn. Ári síðar söng kórinn kantötu nr. 80 (Vor Guð er borg á bjargi
traust) eftir Bach og Offertorium úr Requiem Verdis. Á þessum efnis-
skrám bar einnig á áhuga stjórnandans á gömlum íslenskum kirkju-
söng, því þar hljómuðu Kyrie, Credo og Sanctus úr messusöngsbók
Guðbrands Þorlákssonar biskups.73 Útvarpskórinn var sannarlega
merkt framtak í söngmálum landsins. Aldrei áður hafði kórsöngur
verið tekinn svo alvarlega á íslandi að söngvarar fengju greitt bæði
fyrir æfingar og tónleika rétt eins og um menntaða hljóðfæraleikara
væri að ræða. En eftir tæpra þriggja ára starf var Útvarpskórinn lagður
niður þegar Sinfóníuhljómsveit Islands tók til starfa. Hún var kostuð