Andvari - 01.01.2012, Blaðsíða 80

78
SIGRÚN MAGNÚSDÓTTIR
ANDVARI
aði áhuga Konráðs á námi. Hallgrímur studdi hann til náms á Bessastöðum og
aðstoðaði hann einnig varðandi námskostnað í Kaupmannahöfn. Ávallt síðan
var Hallgrímur hin mikla fyrirmynd Konráðs Gíslasonar, jafnvel svo mikil að
hann líktist honum með aldrinum: „Konráð var skemmtilegur, hægur og dulur,
smáfyndinn og alltaf innrættur íslenzku, og hafði þannig töluverðan keim af
Skeving, en hann var enginn iðjumaður.“33 Konráð gæti samkvæmt þessari lýs-
ingu verið sonur Hallgríms og eflaust hefði Hallgrímur kosið að hann væri það;
sonur sem fylgdi í fótspor hans sjálfs, með sömu nautnina að sinna málvísindum
og með hæfileika til að betrumbæta verk föðurins! Konráð unni Hallgrími einn-
ig sem föður, sem hann virti og dáði alla ævi og sagði hann hinn ógleymanlega
velgjörðamann sinn og kennara. Hann hélt ávallt upp á afmæli Hallgríms og
skrifaði í bréfi 10. júlí 1885 til Björns Magnússonar Olsen „13. þ. m. afmælisdag
Hallgríms Schevings, ætla ég að byrja maltdrykkju mér til heilsubótar. Hátíð er
til heilla bezt“.34 Þó að aldarfjórðungur væri liðinn frá andláti Hallgríms, minn-
ist Konráð hans, enda var trygglyndi þeirra beggja viðbrugðið.
Þeir skrifuðust mikið á og eru varðveitt bréf Hallgríms til hans frá árunum
1840 - 1861. Síðasta bréfið skrifaði Hallgrímur stuttu áður en hann lést. Hann
var stöðugt að örva Konráð til dáða við orðabókaskrif og málfræðirannsókn-
ir. Bréfin eru ópersónuleg frá hendi Hallgríms, en samt kemur hann stundum
með persónulegar ráðleggingar til Konráðs um að sýna af sér karlmennsku
í lífsins ólgusjó. Alltaf þéruðust þeir Konráð, að þeirrar tíðar sið. Verða hér
birtar glefsur úr síðustu tveimur bréfum Hallgríms til Konráðs, haustið 1861,
en Hallgrímur lést á gamlársdag það ár:
Reykjavík, 28. sept. 1861.
Af því þér segið í bréfi yðar, að latína og gríska sé yður nærri því fremur til saknaðar en
gleði, skilst mér, að þér saknið þess, að yður gagnast nú ekki fyrir íslenzku orðabókinni
og grammatíkinni að skemmta yður eins við þessar tungur og yður langar til. ...
Mér þykir stórlega vænt um það sem þér skrifið mér, að þér sitjið við orðabókina og
grammatíkina, því þá gengur jafnt og stöðugt á verkið, þó þér kvartið yfir því, að þér
séuð seinvirkir, því dropinn holar harðan stein. Mig langar til að verkið geti orðið sem
fyrst búið undir prentun.
Reykjavík, 19. nóv. 1861.
Þér minnizt á, að gömlu málin og það, sem ritað er í þeim, sé farið að komast í rýrð hjá
Dönum og að þeir vilji, að norrænubækur komi í þeirra stað. ...
Hvað mig snertir, ann eg norrænu og norrænum vísindum alls góðs, en þó ekki svo,
að þau flæmi burt annað betra.
Verið svo hjartanlegast kvaddir með öllum yðar.
Yðar elskandi vin
H. Scheving35
Hallgrímur var iðinn við kolann alveg fram í andlátið að hvetja Konráð til
starfa við orðasöfnun, orðabók og málfræði, jafnframt því að telja honum trú