Andvari - 01.01.2012, Síða 39

andvari
RÓBERT ABRAHAM OTTÓSSON
37
Róbert æfir Missa solemnis eftir Beet-
hoven með Söngsveitinni Fílharmóníu
snemma árs 1970.
öldurnar. Hún kenndi manni sínum að sigla milli skers og báru þegar
nauðsyn krafði enda lærði hann að hemja skap sitt betur eftir því sem
árin liðu. Eftir níu ár í hjónabandi sagði hann í viðtali: „Annars er ég
næstum alveg hættur að reiðast.“83
Þó eru til ýmsar skemmtisögur af framkomu Róberts á æfingum
allt fram á hans síðustu æviár. Þegar hann stýrði Níundu sinfóníu
Beethovens með Söngsveitinni Fílharmóníu árið 1966 átti kórinn að
standa upp á ákveðnum hljómi í lokaþættinum, allir sem einn. Árni
Björnsson söng í kórnum og sagði svo frá í ræðu á sextugsafmæli
stjórnandans:
Það tók undir það hálft kvöld að æfa þetta í sjálfu sér ómúsíkalska atriði hér úti
í Melaskóla, aftur og aftur. Menn gátu ómögulega staðið upp samtímis, heldur
var þetta líkt og öldusjór. Hvað eftir annað brýndi stjórnandinn okkur, en sumir
snýttu sér, áður en þeir komust á lappirnar, aðrir spruttu upp eins og stálfjöður,
svo að næstu stólar ultu um koll. Loks reif Róbert í hár sér og faldi sig á bak
við sviðið. Ekki man ég, hversu lengi hann dvaldi þar, og ekki veit ég, hvaða