Andvari - 01.01.2012, Page 70

68
SIGRÚN MAGNÚSDÓTTIR
ANDVARI
með fyrstu einkunn. Þrjá vetur sat hann í þeirri deild háskólans er kölluð var
Semianarium pœdagocicum, sem var kennaradeild með aðaláherslu á forn-
tungur og málfræði þeirra. Hann lauk embættisprófi í málfræði (latínu og
grísku) árið 1809 hjá prófessor Niels Treschow með láði. Meðal þeirra verk-
efna sem Hallgrímur glímdi við voru úrlausnir tveggja vísindaspurninga sem
háskólinn lagði fyrir hann. Fyrir bæði verkefnin hlaut hann gullpening skól-
ans og heiðursviðurkenningu prófdómara.3
I Kaupmannahöfn opnaðist honum nýr heimur og hann varð snortinn af
menningarstraumum sem þá voru að ryðja sér til rúms meðal menntamanna.
Hallgrímur bast traustum vinaböndum í Kaupmannahöfn við annan ungan
íslenskan menntamann, Bjarna Thorarensen. Þeir urðu sálufélagar og gengu
rómantísku stefnunni á hönd. Þeir ortu saman kvæði og hugur þeirra var mjög
bundinn Islandi og því sem íslenskt var og því sem greindi okkur frá öðrum
þjóðum. Sér þessa víða merki í verkum þeirra sem og virðing þeirra fyrir
drenglund og sjálfstæðisþrá. Ljóðið Vestanvindurinn var eitt fegursta ástarljóð
þess tíma en nútímamönnum kann að þykja það nokkuð fornlegt. Kvæðið er
óður til landsins og ástarinnar. Ekki er gott að segja hvort þeir hafi ort ljóðið
saman í Kaupmannahöfn, en elsta uppskrift sem til er af kvæðinu er í bréfi frá
Hallgrími til Bjarna, sem er dagssett í júní 1812 á Bessastöðum. Jón Helgason
segir í formála að ljóðum Bjarna að kvæðið muni að mestu vera eftir Hallgrím
Scheving.
Þú sem þegar vorar
þínum hlýja anda
hlíðar steini studdra
storðar ísa fjalla
hrímþaki sviptir hörðu
og hjúpi grænum sveipar,
hefirðu vestanvindur
viðurtal okkar munað?
Hefirðu of hafið spanska
heitan munað mér færa,
kossinn kæru minnar
kinnrjóðrar er þú hézt mér!
Sókta eg koss þinnar kæru
kinnrjóðrar er eg hét þér,
bar eg hann yfir unnir bláar
hið bjarta lopt í gegnum,
þó máttu þess ei reiðast
að þér hann fært getkat.