Andvari - 01.01.2012, Side 188

186
ÁRNI BJÖRNSSON
ANDVARI
198. Það getur varla verið annað en prentvilla að færa Örlygsstaðabardaga frá
1238 til 1338!
202. Sturla Þórðarson skrifaði ekki ‘einungis um íslensk málefni’. Hann skrif-
aði líka Hákonar sögu Hákonarsonar og Magnúss sögu lagabætis. Nokkuð
stórt er upp í sig tekið að kalla Þórð föður hans ‘hershöfðingja’. Líklega hefur
átt að standa ‘héraðshöfðingjar’.
Þegar litið er á hinar augljósu missagnir í viðtalsbókinni, ber að hafa bak við
eyrað að Jón var maður hins talaða orðs og annálaður sögumaður sem gat
látið gamminn geisa. Hjá slíkum skiptir það sem sagan þarfnast og skemmt-
anagildi hennar í augnablikinu oft meira máli en staðreyndir. ‘Það fer betur á
því þannig og gæti verið satt’ er haft eftir Jónasi frá Hriflu. Öðru máli gegnir
þegar slíkt er borið á borð í ritaðri frásögn sem lifir að sögumanni látnum og
ókunnugir lesendur geta ekki greint á milli hvað sé krydd í frásögn, og hvað
sé ströng sannfræði. Kunningjar Jóns létu sér málgleði hans að sjálfsögðu vel
lynda meðan þeir hlýddu á sagnaþul sem leiðrétta mátti á stundinni ef ein-
hver nennti. í samræmi við þetta viðhorf bjuggu félagar hans í skipulagningu
sagnafyrirlestra til þetta tilbrigði við fræg ummæli Ara fróða í íslendingabók:
‘En hvað sem missagt kann vera í fræðum þessum, þá er oss skylt að hafa
það heldur er skemmtilegra reynist.’