Úrval - 01.06.1942, Síða 57

Úrval - 01.06.1942, Síða 57
ÖRSMÆÐIN Á UNDANHALDI 55 Til þess skulum við fara 250 ár aftur í tímann. Um það leyti bjó Hollendingurinn Anthony van Leeuwenhoek til fyrstu smásjána. f gegnum hana horfði hann á dropa af blóði og sá þá rauðu blóðkornin. Enginn hafði séð þau fyrr. Enginn vissi, hvers vegna blóðið var rautt, og engan grunaði, að blóðið væri samsett úr smáum, óteljandi ögnum. Þetta varð upphafið að hinum stórstígustu framförum lækna- vísindanna. Þetta var stórkostleg fram- för, en síðan hefir smásjáin líka að heita má staðið í stað þang- að til nú fyrir rúmum tveim árum. Auðvitað hafa verið búnar til miklu margbrotnari og skraut- legri smásjár, en sú, sem van Leeuwenhoek bjó til. Og í þeim má sjá svo smáar agnir, að 5000 af þeim kæmust fyrir á ydduðum blýantsoddi. Það er býsna smátt. En hvergi nærri nógu smátt fyrir vísindamennina. Sýklafræðingar kvörtuðu undan því, að ekki væri hægt að sjá helminginn af þeim sýklum, sem þeir þyrftu að sjá. Þeir gátu ekki séð kvef- sýkilinn, og ekkiheldurskarlats- sóttarsýkilinn. Þeir höfðu ekki hugmynd um, hvemig mænu- veikissýkillinn leit út. Og ekki voru efnafræðingam- ir ánægðari. Þeir höfðu stóra doðranta fulla af kenningum um það, hvernig mólikýlin litu út, hvernig þau höguðu sér, og hvernig atómin byggðu upp mólikýlið. En þeir gátu ekki sannað kenningar sínar, af því að smásjáin var ekki nógu öflug. Vísindamaðurinn var eins og nærsýnn maður, sem horfir á konu afklæða sig fyrir óbyrgð- um glugga hinum megin götunn- ar. Hann vissi, að eitthvað var að ske, en gat ekki með vissu greint, hvað það var. Verst af öllu var, að eðlisfræð- ingar — menn eins og Einstein — fullyrtu, að engin von væri til, að hægt væri að búa til smá- sjá, sem gæti stækkað meira. Þeir héldu því fram, að hversu stórt og öflugt, sem safnglerið í smásjánni væri, gæti það aldrei sýnt minni hlut en sem svaraði lengd ljósbylgjunnar. Og þeir, sem gerðu smásjárnar, urðu að viðurkenna, að þetta væri rétt. Um skeið leit svo út, sem vís- indamönnunum myndi aldrei auðnast að sjá þessa örsmáu sýkla og mólikýl.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.