Úrval - 01.10.1943, Page 36

Úrval - 01.10.1943, Page 36
34 tJRVAL Látið hann umgangast fólk. Bjóðið vinum yðar heim. Haldið smáveizlur. Ef sjúklingurinn er karlmaður, skuluð þér bjóða sem mest af kvenfólki, en öfugt ef hann er kvenmaður. Kennið honum (eða henni) að dansa eða sendið hann á dansskóla. Gætið þess á hinn bóginn, að fárast ekki of mikið um sjúk- dóm hans. Verið ekki sífellt að spyrja hann, hvemig honum líði. Hann veit það naumast sjálfur, og slíkar spurningar ergja hann aðeins. Reynið að vera glaður og kát- ur í návist hans. Látið aldrei undir höfuð leggjast að segja honum, ef þér hafið heyrt eitt- hvað skemmtilegt, jafnvel þótt hann taki því fálega stundum. Útvegið honum skemmtilegar bækur, einkum sjálfsævisögur merkra manna. Það er upp- örvandi fyrir hann að kynnast því, hvemig ýmsir þeirra hafa sigrast á margs konar örðug- leikum, og hvað þeir hafa orðið að þola. Látið hann hætta að taka rneðul og Ieita til lækna. Engin lyf geta læknað tilfinningarnar. Jafnvel lyfjum við svefnleysi ber að hafna. Ef honum tekst ekki sjálfum að sigrast á sjúk- dómi sínum, skuluð þér hvetja hann til að leita til taugalæknis. Vænið hann aldrei um, að skrökva til um vanlíðan sína. Þjáningar taugasjúklinga eru ekki ímyndun í þeim skilningi, að þær séu ekki til. Þær eru ímyndaðar aðeins í þeim skiln- ingi, að ímyndunaraflið hefir hjálpað til að skapa þær. Sekt- arvitund, sem búið hefir í und- irvitundinni frá barnæsku, krafðist refsingar. Imyndunar- aflið lagði aðeins til efnið í refs- inguna, og þá venjulega það, sem líklegast er til að valda sjúklingnum mestrar þjáningar. Stúlka, sem þráir umfram allt að njóta hylli og aðdáunar, mun verða feimin og óframfærin; drengur, sem þráir að verða stór og sterkur og ráða miklu, mun þjást af minnimáttar- kennd. Hvetjið hann til að tala við yður, ef hann finnur þörf hjá sér til þess, en neyðið hann aldrei til þess. Allir hafa gott af að létta á hjarta sínu, og á það ekki sízt við um taugasjúk- linga. Hvetjið hann til að tala við heimilislækni sinn eða ein- hvem greindan og hleypidóma- lausan vin sinn af sama kyni um
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.