Úrval - 01.04.1946, Side 68

Úrval - 01.04.1946, Side 68
63 ÍJR VAL eru rétt undir hörundinu.“ Ennfremur er gallalaus fótur sjaldgæfari en sokkur án lykkjufalls, og gallamir vaxa, ef fóturinn er lengi ber, því að hörundið verður grófgert og hárvöxtur eykst. Það er hlálegt, að kaiimenn hafa sætt sig við sfcuttu pilsin vegna fegurðar silkisokkanna, og svo eru þeir að hverfa líka. Smekkur karlmannanna, og þrá, kom vel í Ijós, þegar dag- fclað eiit stuðlaði að skipun tveggja „tízkudómstóla." í fyrri dómstólnum voru kunnir listamenn, sem spurðir voru álits um klæðatízkuna. Allir kusu síð pils og yfirleitt „þann kvenbúning, sem léti vaxtarlag konunnar njóta sín bezt.“ í hin- um dómstólnum vora menn úr öllum stéttum, og áttu þeir að dæma um marga kjóla og bún- inga. Eina flíkin, sem allir greiddu atkvæði, var síður kjóll, aðskorinn í mitti. Síðir, þröngir kjóiar fengu um helm- ing atkvæða. Síður kjóll, opinn í mittið, fékk ekkert atkvæði — sÖmuleiðis enginn af stuttu kjólunum. Slíkar tilraunir eru ábending um þrá karlmannsins eftir kvenleika konunnar — og hvernig hann setur þennan kvenleika í samband við síða kjóla og mjó mitti. Þær benda einnig til þess, að karlmenn hafi sætt sig við stuttu pilsin af nauðsyn, þar sem þau væru óhjákvæmileg hversdagsflík — sem er fremur veik röksemd, því að áður fyrr sinntu konur öllum störfum klæddar í síð pils. Jafnvel í fyrri heimstyrj- öld þar sem konur gegndu karlmannsstörfum við spor- vagna- og bifreiðaakstur, land- bunaðarstörf og hergagnasmíði, voru þær klæddar öklasíðum pilsum og ieystu þó þessi störf sín ágætlega af hendi. Karlmenn finna það í eldri kvenbúningunum, sem þeir sakna í hinum nýju. Stutt pils gefa óróleika til kynna. Síð pils tákna kyrrð og hvíld — sem er einmitt grundvallarþöi*f karl- mansins gagnvart maka sínum. Þetta er mergurinn málsins og orsökin til áhrifamagns síð- klæddu konunnar, ekki fyrir auga karlmannsins einvörðungu heldur og anda. Enn fremur auka síðir kjólar á yndisþokk- ann. Á fyrri tímum voru þeir fastir liðir í uppeldi til kvenlegs glæsileika, og einkum á því ald- urskeiði, þegar stúlkur voru að
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.