Úrval - 01.08.1946, Blaðsíða 33

J»essi sa,ga var fyrst prentuð í nóvemfoer
1882, en vér trúum ekki öðru en ein-
hver hafi enn gaman af að lesa hana.
Mœrin eða tígrisdýrið?
S M Á S A G A
eftir Frank. R. Stockton.
T^YRIR ævalöngu var uppi
-*■ hálfvilltur konungur, sem
lifði í nágrenni við rómanskar
þjóðir. Þessi návist við mennt-
aðar þjóðir hafði haft nokkur
áhrif á skapferli hans og hug-
myndir, en hvorttveggja var þó
að öðrum þræði í samræmi við
uppruna hans, taumlaust og
ofsafengið. Hann var gæddur
miklu ímyndunarafli og svo ó-
mótstæðilegum vilja, að honum
varð lítið fyrir að gera hug-
myndir sínar að veruleika. Þeg-
ar allir þjónar hans og þegnar
runnu sína mörkuðu braut, var
hann blíður og mildur, og í
hvert skipti sem vottaði fyrir
ójöfnu, og einhver af fylgihnött-
um hans fór út af braut sinni,
varð hann enn blíðari og mild-
ari, því að ekkert veitti honum
eins mikla ánægju og að jafna
hrukku eða rétta það sem bogið
var.
Eitt af því sem hann hafði
lært af nágrönnum sínum, var
að byggja hringleikhús, þar sem.
barátta milli mannlegrar
hreysti og grimmdar villidýra
opinberaðist fyrir augum fjöld-
ans í því skyni að mennta og
fága hugarfar þjóðarinnar.
En jafnvel þar gætti hins
villta ímyndunarafls konungs-
ins. Hringleikhúsið var ekki
byggt til þess að gefa þjóðinni
tækifæri til að hlusta á stríðs-
söngva deyjandi skylminga-
manna, eða horfa á óumflýjan-
leg endalok baráttunnar milli
villutrúarmanna og hungraðra
villidýra, heldur í þeim tilgangi
að þroska og styrkja andlegt at-
gervi þegnanna. Þetta stóra
hringleikhús með stúkum allt í
kring, dularfullum jarðhvelfing-
ingum, og dimmum göngum, var
vettvangur skáldlegs réttlætis,
þar sem glæpum var refsað og
dyggðir launaðar eftir úrskurði
hins óhlutdræga lögmáls til-
viljunarinnar.
Þegar einhver þegn var sak-