Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1995, Side 18

Læknaneminn - 01.04.1995, Side 18
Barksterar eru til í innúða- og töfluformi og sem mixtúra og innrennslislyf. Akjósanlegur árangur af innúða sterum sést ekki fyrr en eftir 2-4 vikur. Takmark meðferðar er að sjúklingur sé einkennalaus og að þörf á „bráða“ lyfjum eins og 82 agonistum sé lítil. Þegar þessu er náð, eru lyfjaskammtar smám saman minnkaðir eða auknir eftir því sem þörf er á. Aldrei á að Iíta á ákveðna lyfjaskammta sem endanlega meðferð við sjúkdómi sem er breytilegur dag frá degi, mánuði til mánaðar og frá ári til árs. Ný kynslóð innúðastera hefur auðveldað astmameðferð verulega. Þessi lyf hafa sterkari bindingu við steraviðtæki og eru því virkari en eldri lyfin. Jafnframt frásogast ntjög lítið magn þeirra út í líkamann en sá hluti brotnar hratt niður í óvirk efnasambönd (first pass metabolism). Þessi nýja kynslóð innúðastera hefur því færri aukaverkanir, og er hægt að komast af með minni skammta en áður og ná jafnframt betri árangri í meðferð. Þau tvö lyf úr þessum flokki sem nú eru á markaði eru budesonide (Pulmicort) og fluticasone (Flixotide). Aukaverkanir innúðastera eru fyrst og fremst staðbundnar. Þær eru helst þruska í rnunni (oral candidiasis), raddbreytingar (hæsi vegna vöðvaslens í raddbandavöðvum) og ertandi hósti. Oftast er hægt að komast hjá þessum aukaverkunum með munnskolun eftir notkun lyfsins og notkun innúða- belgs. Auk þess er beint samband milli þessara aukaverkana og skammtastærðar. Alvarlegar aukaverkanir sem sjást samhliða notkun barkstera eru eins og fyrr segir fátíðar, en sjást þó hjá sjúklingum sem eru á háskammta innúðameðferð (>1000 gg) í langan tíma. Þær eru helst beinþynning vegna minnkaðs í blóði, posterior subcapsular vagl (cataract) og aukning á insúlíni í blóði. Aukaverkanir hjá börnum eru allt aðrar, þ.s. staðbundnar aukaverkanir eru sjaldgæfar. Hjá þeim er vaxtarskerðing það sem helst þarf að hafa hugann við. Jafnvel innúðasterar geta valdið vaxtarskerðingu. Hitt er annað mál að langvarandi astmi hjá börnum veldur vaxtarskerðingu og því er mikilvægt að halda honum í skefjum. Finna þarf því réttan skammt af innúðasterum sem losar barnið við astmaeinkennin án þess þó að lengdarvöxtur þess skerðist. Notkun barkstera í bráðakasti Mikilvægt er að hefja meðferð með sterum fljótlega. Þá er ekki átt við innúðastera, þar sem verkunartími þeirra er eftir nokkra daga, heldur barkstera sem innrennslisstofn eða í töfluformi. Burnette og félagar (5) athuguðu hvort tímasetning á gjöf barkstera skipti máli, hjá sjúklingum í astmakasti, í kjölfar efri öndunarfærasýkingar. Hann skoðaði tvenns konar meðferð. Annars vegar var gefið T. Prednisolon 1 mg/kg/dag strax og einkenna um efri öndunarfærasýkingu varð vart, en áður en astminn dundi yfir og hins vegar var ekki gefinn barksteri fyrr en astma einkenni komu fram. I ljós kom að 56% færri fengu astrna kast í fyrri hópnum samanborið við þann síðari. Auk þess fækkaði heimsóknum á bráðamóttökur um 61% og innlögnum um 90%. Kromolyn Natríum (Lomudal) hindrar losun mastfrumu boðefna. Auk þess hindrar lyfið ræsingu og kemótaxa bólgufrumna í öndunarvegi. Lomudal hefur því bæði áhrif á bráða- og síðbúna berkjuþrengingu eftir ofnæmisáreiti. Bókstaflega engum aukaverkunum af þessum lyfjum er lýst, en á móti kemur að verkun þeirra er takmörkuð. Þá þarf að bíða í 4-6 vikur þar til verkun lyfjanna kemur fyllilega í ljós. Þó rná nota Lomudal fyrir áreynslu hjá sjúklingum með áreynsluastma með sæmilegum árangri og sömuleiðis fyrir áreiti af völdum valinna ofnæmisvaka. Þetta á m.a. við þá sem eru með kattarastsma og ætla í heimsókn á heimili þar sem köttur er. Meðferð á astma : Skipting í vægan, meðalslæman og slæman astma. Strax í fyrsta viðtali við sjúklinginn, er mikilvægt að læknirinn geri sér grein fyrir hversu alvarlegur astminn er. Alþjóðleg nefnd um meðferð á astma (Expert Panel on the Management of Asthma) kom saman og skipti sjúkdómnum í þrjá flokka, í nokkurs konar tröppugang (6) eftir einkennum og lungnastarfsemi (Mynd 8). Með þessa skiptingu í huga er auðveldara að ákvarða fyrstu meðferð sjúklingsins. Mikilvægt er að hafa í huga að sjúkdómurinn getur breyst, jafnvel frá einum degi til 16 LÆKNANEMINN 1. tbl. 1995 48. árg.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Læknaneminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.