Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1995, Síða 18

Læknaneminn - 01.04.1995, Síða 18
Barksterar eru til í innúða- og töfluformi og sem mixtúra og innrennslislyf. Akjósanlegur árangur af innúða sterum sést ekki fyrr en eftir 2-4 vikur. Takmark meðferðar er að sjúklingur sé einkennalaus og að þörf á „bráða“ lyfjum eins og 82 agonistum sé lítil. Þegar þessu er náð, eru lyfjaskammtar smám saman minnkaðir eða auknir eftir því sem þörf er á. Aldrei á að Iíta á ákveðna lyfjaskammta sem endanlega meðferð við sjúkdómi sem er breytilegur dag frá degi, mánuði til mánaðar og frá ári til árs. Ný kynslóð innúðastera hefur auðveldað astmameðferð verulega. Þessi lyf hafa sterkari bindingu við steraviðtæki og eru því virkari en eldri lyfin. Jafnframt frásogast ntjög lítið magn þeirra út í líkamann en sá hluti brotnar hratt niður í óvirk efnasambönd (first pass metabolism). Þessi nýja kynslóð innúðastera hefur því færri aukaverkanir, og er hægt að komast af með minni skammta en áður og ná jafnframt betri árangri í meðferð. Þau tvö lyf úr þessum flokki sem nú eru á markaði eru budesonide (Pulmicort) og fluticasone (Flixotide). Aukaverkanir innúðastera eru fyrst og fremst staðbundnar. Þær eru helst þruska í rnunni (oral candidiasis), raddbreytingar (hæsi vegna vöðvaslens í raddbandavöðvum) og ertandi hósti. Oftast er hægt að komast hjá þessum aukaverkunum með munnskolun eftir notkun lyfsins og notkun innúða- belgs. Auk þess er beint samband milli þessara aukaverkana og skammtastærðar. Alvarlegar aukaverkanir sem sjást samhliða notkun barkstera eru eins og fyrr segir fátíðar, en sjást þó hjá sjúklingum sem eru á háskammta innúðameðferð (>1000 gg) í langan tíma. Þær eru helst beinþynning vegna minnkaðs í blóði, posterior subcapsular vagl (cataract) og aukning á insúlíni í blóði. Aukaverkanir hjá börnum eru allt aðrar, þ.s. staðbundnar aukaverkanir eru sjaldgæfar. Hjá þeim er vaxtarskerðing það sem helst þarf að hafa hugann við. Jafnvel innúðasterar geta valdið vaxtarskerðingu. Hitt er annað mál að langvarandi astmi hjá börnum veldur vaxtarskerðingu og því er mikilvægt að halda honum í skefjum. Finna þarf því réttan skammt af innúðasterum sem losar barnið við astmaeinkennin án þess þó að lengdarvöxtur þess skerðist. Notkun barkstera í bráðakasti Mikilvægt er að hefja meðferð með sterum fljótlega. Þá er ekki átt við innúðastera, þar sem verkunartími þeirra er eftir nokkra daga, heldur barkstera sem innrennslisstofn eða í töfluformi. Burnette og félagar (5) athuguðu hvort tímasetning á gjöf barkstera skipti máli, hjá sjúklingum í astmakasti, í kjölfar efri öndunarfærasýkingar. Hann skoðaði tvenns konar meðferð. Annars vegar var gefið T. Prednisolon 1 mg/kg/dag strax og einkenna um efri öndunarfærasýkingu varð vart, en áður en astminn dundi yfir og hins vegar var ekki gefinn barksteri fyrr en astma einkenni komu fram. I ljós kom að 56% færri fengu astrna kast í fyrri hópnum samanborið við þann síðari. Auk þess fækkaði heimsóknum á bráðamóttökur um 61% og innlögnum um 90%. Kromolyn Natríum (Lomudal) hindrar losun mastfrumu boðefna. Auk þess hindrar lyfið ræsingu og kemótaxa bólgufrumna í öndunarvegi. Lomudal hefur því bæði áhrif á bráða- og síðbúna berkjuþrengingu eftir ofnæmisáreiti. Bókstaflega engum aukaverkunum af þessum lyfjum er lýst, en á móti kemur að verkun þeirra er takmörkuð. Þá þarf að bíða í 4-6 vikur þar til verkun lyfjanna kemur fyllilega í ljós. Þó rná nota Lomudal fyrir áreynslu hjá sjúklingum með áreynsluastma með sæmilegum árangri og sömuleiðis fyrir áreiti af völdum valinna ofnæmisvaka. Þetta á m.a. við þá sem eru með kattarastsma og ætla í heimsókn á heimili þar sem köttur er. Meðferð á astma : Skipting í vægan, meðalslæman og slæman astma. Strax í fyrsta viðtali við sjúklinginn, er mikilvægt að læknirinn geri sér grein fyrir hversu alvarlegur astminn er. Alþjóðleg nefnd um meðferð á astma (Expert Panel on the Management of Asthma) kom saman og skipti sjúkdómnum í þrjá flokka, í nokkurs konar tröppugang (6) eftir einkennum og lungnastarfsemi (Mynd 8). Með þessa skiptingu í huga er auðveldara að ákvarða fyrstu meðferð sjúklingsins. Mikilvægt er að hafa í huga að sjúkdómurinn getur breyst, jafnvel frá einum degi til 16 LÆKNANEMINN 1. tbl. 1995 48. árg.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Læknaneminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.