Læknaneminn - 01.04.1995, Side 36

nógu góð og illa skipulögð. Oftast er lítið um að vera
eftir hádegi á deildinni svo klíníkur mættu vera þá,
þannig að morguninn nýttist betur. Of margir
nemendur (7-8) voru á deild í einu þannig að lítil
sem engin deildarvinna og ábyrgð féll í hlut
nemenda. Frekar mætti stytta tímann á deild, og hafa
færri nemendur í einu. Vaktir nýttust alls ekki og
sárasjaldan var haft samband við vakthafandi nema á
geðdeil ef sjúklingar komu inn á bráðamóttöku.
HEIMILISLÆKNINGAR
Verklega kennslu þyrfti að auka í tvær vikur.
Athuga mætti möguleika þess að hafa kost á annarri
vikunni utan Stór-Reyjavíkursvæðisins. Góð mark-
lýsing var afhent í upphafi fyrirlestra. I ár var minni
áhersla á fyrirlestra en meira lagt upp úr hópvinnu
og klínískum verkefnum sem var mjög gott. Sumir
fyrirlestrann urðu þó of langir þannig að ekki náðist
að fara í öll verkefnin. “þemadagar” (2 vikur), sem
rétt var minnst á í haust að kæmu í stað valtímabils
(2-3 vikur) sem er í kennsluskrá, eru illa skilgreindir.
Hugmyndin er góð en það má ekki koma niður á því
littla vali sem er til staðar í deildinni. Áhugi er meðal
langflestra nemenda á 5. ári að halda valtímabili.
AUGN S JÚKDÓM AFRÆÐI
Verklegt nám er gott en heldur stutt (1 dagur). Þó
boðið sé upp á meira verklegt þar fyrir utan, sem
hver og einn getur skipulagt í sínum aukatíma, er
augnkúrsinn svo aðþrengdur að illmögulegt er að
nýta sér þetta. Fyrirlestrar og útbýti eru til fyri-
myndar.
6. ÁR
EITUREFNAFRÆÐI
Lítið hagnýtt. Upptalning á hinum ýmsu efna-
samböndum og málmum. Frekar mætti kenna klín-
íska eiturefnafræði sem hluta af lyflæknisfræði. Próf
þótti alltof nákvæmt.
RÉTTARLÆKN SIFRÆÐI
Hagnýtur kúrs. Spurning hvort þessi kúrs ætti
frekar heima á fyrri námsárum.
HANDLÆKNIS- OG LYFLÆKNISFRÆÐI
Hugmynd frá því á síðustu ráðstefnu um að
kenna handlæknis- og lyflæknisfræði í einni samfellu
fyrr í náminu en sérgreinarnar á eftir er hér með
ítrekuð. Rannsóknarverkefni gæti komið síðast eða
einhvers staðar inn í. Próf í þessum fögum þykja
gamaldags og einkunnir ekki nógu samræmdar.
Próffyrirkomulag í verklegri handlæknisfræði, sem
reynt var nú á 4. ári, er áhugaverð nýbreytni sem vert
er að þróa frekar og nota á 6. ári.
VALTÍMABIL
Almenn ánægja. Bréf sem sent var tútorum, þar
sem tekið var fram að leiðbeinandi þyrfti ekki að
eyða löngum tíma í nemandann, ber vott um hugs-
unarhátt sem þarf að breyta.
Aðbúnaður læknanema
LÆKNAGARÐUR
Húsið hefur verið í byggingu frá 1979 og er ekki
frágengið enn. Þar vantar nauðsynlega kaffistofu,
félagsaðstöðu, tölvuver og aðstöðu fyrir hópvinnu.
Gert er ráð fyrir þessari aðstöðu á 1. hæð Lækna-
garðs sem enn er rétt rúmlega fokheld. Brýnt er að
hefja framkvæmdir þar strax, því biðin eftir eftir
þessum bráðnauðsynlegu en jafnframt sjálfsögðu
hlutum er orðin alltof löng. Einnig kemur fram að
nauðsynlegt að bæta verulega loftræstingu í les-
stofunni á 3. hæð, hún tekur yfir 40 manns, en aðeins
er þar einn opnanlegur gluggi og er þar því mjög
loftlaust. Einnig var bent á að vegna þeirrar áherslu-
breytingar sem er að ryðja sér til rúms hvað kennslu-
hætti varðar, þ.e. fækkun fyrirlestra en jafnframt
aukið sjálfsnám nemenda, þá vantar alveg að nem-
endum sé gert kleift að stunda það sjálfsnám sem
þeim er ætlað. í þeim tilgangi ber fyrst að nefna
tölvuver. Aðstaða fyrir hópvinnu sem einnig gæti
nýst við verklega kennslu (ss. kennslu líkamsskoð-
unar) er einnig nauðsynleg. Aðstaða til þess að skoða
kennsluefni á myndbandi er einnig nauðsynleg til
sjálfsnáms. Fækkun fyrirlestra leiðir til umtalsverðs
sparnaðar og vegur þannig upp á móti þeim kostnaði
sem myndi hljótast af þessum framkvæmdum.
34
LÆKNANEMINN 1. tbl. 1995 48. árg.