Úrval - 01.09.1964, Blaðsíða 43

Úrval - 01.09.1964, Blaðsíða 43
GJÖF HERRA DITTO 41 AS lokum heyrði ég, aS hann var að búa sig undir að draga andann síSasta sinni. Hann veitti ekki neitt viðnám, jafnvel ekki á dauðastundinni, svo að síðasti andardráttur hans varð auðveld- ur og hægur, það var sem hann andvarpaði lágt af ánægju. Presturinn hans, séra William Howard, svartur á hörund sem hr. Ditto, sat við rúmið og hélt á opinni biblíu í annarri hend- inni. Hann lokaði henni hægt. Síðan hneigði hann höfuð sitt og hvíslaði: „í þinar hendur, miskunnsami frelsari, felum við sál þjóns þíns.“ Og rétt á eftir snerti hann öxl mina bliðlega, líkt og hann skynjaði dapurleikann í lijarta mínu. „Gleðjizt, já, verið inni- lega glöð,“ sagði hann. Svo gekk hann út og lokaði hurðinni mjúklega á eftir sér. Þegar hann var farinn, gerði ég' það, sem hjúkrunarkona verð- ur að gera fyrir látinn sjúkling. Ég opnaði skúffuna í borðinu hans og tók að tína saman eig- ur hr. Ditto, gömul gleraugu, skökk og skæld, rakvél með ryðguðu rakblaði, bihlíu, slitna eftir áralanga notkun. Og þarna fann ég líka 5 centa peninginn, sem ég vissi, að ég fyndi þar, síðasta, litilf jörlega smápen- inginn, sem hafði fært honum svo mikla gleði. Smápeningur þessi var allur fjársjóður ævi hans, og ég hélt lionum i hendi inér góða stund, og minning- arnar komu streymandi. .. . Hr. Ditto hafði verið einn af fyrstu sjúklingunum, sem ég hafði fengið umsjón með vetur- inn 1947, þegar ég hóf störf mín sem ung hjúkrunarkona í berkla- deild sjúkrahúss fyrrverandi hermanna í Louisville i Kent- uckyfylki. Ditto var hans raun- verulega ættarnafn. Hann gekk aldrei undir öðru nafni. Hann var bandarískur negri, sonur negra, sem voru þrælar í New Orleans á tímum Þrælastríðsins. Hann hafði snemma orðið mun- aðarleysingi, og þegar negrunum var veitt frelsi, hafði honum verið kastað út á kaldan klaka. Hann hafði vart átt fyrir næsta málsverði alla sina ævi, að und- anteknu herþjónustutímabili á dögum spænsk-ameríska stríðs- ins. Hann hafði unnið snattvinnu fyrir hvern þann, sem vildi taka hann í vinnu, og hafði húið einn í kofaræfli, sem fyrri eigendur hans leyfðu honum að hirast í. Fyrir nokkrum árum hafði hann flutt til Louisville. Hann hafði lengi verið veikur, og þegar hann kom til sjúkrahússins, var hann illa lialdinn af berldum nálægt lífbeininu. Stór ígerð hafði sprungið, og það var stöð- ug útferð úr sárinu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.