Úrval - 01.09.1964, Blaðsíða 76
74
ÚRVAL
Jökulsá hjá Ferjubakka. Þa|r
vann fjöldi manns, svo að það
var mikið öryggi i því, að þurfa
ekki að leita langt til læknis,
ef slys bæri að höndum, sem oft
koma fyrir við slíkar stórfram-
lcvæmdir. En sem betur fór urðu
engin stórslys, á meðan verið
var að byggja brúna.
Þetta vor fengu þau læknis-
hjónin fjóra gæðinga senda að
vestan. Ef til vill hefur Sigurður
læknir, bróðir Þórðar, útvegað
honum hestana, en hann var þá
héraðslæknir í Skagafirði. -—
Páll á Austara-Landi var ágæt-
ur hestamaður og átti hvern gæð-
inginn öðrum betri. Þetta sumar
var því óspart riðið út og
skemmt sér konunglega. Var
Bakkus konungur jafnan með í
förum. Það vildi þvi brenna
við, að ýmsir óboðnir slógust
í hópinn, og var þá glatt á hjalla.
Mætti svo að orði komast, að
þarna hafi orðið bylting i hér-
aðinu. Frá ómunatíð liöfðu
bændurnir á þessum slóðum
aldrei vikið sér frá heyskapnum
allt sumarið. En nú brá svo við,
að margur bóndinn stökk frá
orfi sinu eða frá heyinu i bezta
þurrki og reið út með lækninum
heila og hálfa dagana, en kom
lieim að kvöldi ærið slompaður
og stundum lítt fær til vinnu
daginn eftir. En þeim hefndist
eftirminnilega fyrir þetta, því
að vorið 1906 — „harða vorið“
-— misstu þeir flest lömb sín og
margt af eldra fé. Mörg ár eftir
þetta héldu menn uppteknum
hætti og fóru i útreiðartúra á
sunnudögum. Einkum voru það
yngri bændur og svo lausamenn.
Síðasti útreiðatúrinn, sem fræg'-
ur varð, var farinn sunnudag
einn 1914, um það bil sem fyrri
heimsstyrjöldin hófst. Eftir þetta
féllu þessir útreiðartúrar að
mestu niður.
Vorið 1905 fluttist Þórður
læknir frá Austara-Landi og að
Skinnastað. Höfðu húsakynnin
á Staðnum nokkuð verið bætt
og stækkuð, svo að þarna fór
sæmilega um þau læknishjónin.
En læknirinn hélt uppteknum
hætti, fór í útreiðartúra og hafði
ávallt nóg af víni meðferðis.
Og enn sem fyrr voru þau hjón-
in boðin í hverja veizlu, sem
haldin var í héraðinu. Alltaf
var glatt á hjalla, hvar sem lækn-
irinn fór, og aðdáendur hans
voru margir. Aldrei heyrði ég
þess getið, að hann hefði leyst
af hendi vandasöm læknisafrek,
en það getur hafa stafað af því,
að héraðsbúar höfðu yfirleitt
hestaheilsu sem löngum áður.
Það var ekki fyrr en eftir að
hann var farinn, að veruleg veik-
indi herjuðu í héraðinu og lögðu
margt af ungu fólki að velli.
Vorið 1907 fékk Þórður læknir