Úrval - 01.09.1964, Blaðsíða 74

Úrval - 01.09.1964, Blaðsíða 74
72 ÚRVAL þeir fréttu, hver kona hans var. llún var dóttir hins þjóðkunna manns, Björns Jónssonar, ísa- foldarritstjóra, síðar ráðherra og hét Guðrún. Vitanlega hlaut hún að vera alin upp við auð og allsnægtir og glæsileg húsakynni, svo að óhugsanlegt var, að hún sætti sig við þau kjör, sem hér voru fyrir hendi. Þetta var al- varlegt vandamál. Ráðamenn héraðsins komu saman á fund til að skeggræða um það, hvar helzt væri hægt að útvega læknishjónunum bú- stað. En hér var ekki um marga staði að velja. Flestir bæir voru svo illa hýstir, að þeir komu ekki til greina sem læknisbústað- ur. En þeir fáu bæir, sem voru sæmilega hýstir, voru ekki fá- anlegir, sökum þess að þar var svo margt fólk fyrir, svo að ekk- ert rúm var þar fyrir læknis- hjónin. Og svo var búizt við því, að þau væru svo stolt og dreyssug, að ekkert keppikefli væri að taka þau i hús sín. Þau myndu vitanlega finna að öllu og vanmeta allt, sem fyrir þau væri gert. Eftir miklar bollaleggingar og ráðabrugg varð sú niðurstaðan, að Ærlækjarselsbændur, þeir heiðursmennirnir Björn og Stef- án Sigurðssynir, gáfu kost á þvi, að veita læknishjónunum húsa- slcjól yfir veturinn og var vitan- lega á það fallizt. Húsakynnin í Ærlækjarseli voru að þvi leyti betri en annars staðar, að fram- bærinn var allur þiljaður i liólf og gólf. Þar fengu þau hjónin eina stofu og dyraloft til umráða, svo og litla kompu sem nefnd var „Dyrhús.“ Við þessi húsa- kynni sættu þau sig furðanlega, þegar til kom. Svo var það einn kaldan haust- dag, að þau læknishjónin stigu á land á Húsavík. Einhverjir Norður-Þingeyingar voru þar til staðar til að taka á móti þeim og flytja þau landveg, ásamt far- angri þeirra, alla leið austur í Öxarfjörð. Á þeirri leið var snar- brattur og erfiður fjallvegur. Og svo var Jökulsá enn þá ó- brúuð, og yfir hana þurfti að fara. Ferðin tók tvo daga. Fyrri daginn var farið að Víkinga- vatni, sem var stórbýli, og gist þar. Daginn eftir var farið upp að Keldunesi. En í þá daga rann meginvatnið úr Jökulsá rétt við túnið á Keldunesi, þar sem nú má ganga þurrurn fótum. Varð því að ferja fólk og farangur yfir ána, en sundleggja hestana í haustnepjunni. Eftir að komið var yfir Stórá, en svo var hún nefnd þessi aðalkvísl Jökulsár, var sæmilega greiðfær leið alla leið að Ærlækjarseli. Og um kvöldið voru þau komin á á-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.