Úrval - 01.09.1964, Side 96

Úrval - 01.09.1964, Side 96
94 URVAI, verkum: hundar, sem voru að því komnir að sofna svefninum langa, voru eftir fáeinar klukku- stundir vaknaðir til lífsins aftur, átu og dilluðu skottinu. Einn þannig endurvakinn lifði í 12 daga, og annar í 22 daga. Uppáhaldið okkar var Marjo- rie — hvít- og svartflekkótt skozk tík, sem bar númerið 33. Hún lærði að stökkva upp á bekk og rétta fram löppina, svo að við gætum tekið blóðsýnishorn og sitja svo kyrr og bíða eftir inndælingunni, sem líf hennar var undir komið. Þannig lifði hún góðu lífi í 70 daga. Við höfðum nú unnið úr kirtilsafan- um efnið „isletin“, eins og við þá nefndum það (enska orðið „islet“ þýðir smáeyja). Skömmu síðar réði Macleod okkur að hreyta bví í insulin (latneska orðið ,,insula“=eyja). Til þess að halda einum hundi lifandi í einn dag, þurfti næstum allt það insulin, sem fékkst úr einum rýrnuðum briskirtli. Hvernig átti að láta það endast til þess að halda lifandi öllum þeim milljónum, sem þjáðust af sykursýki í öllum heiminum? Þá minntist Fred þess, að hafa lesið, að í briskirtli ófæddra dýra væru nær eingu Langer- hanseyjar, þar sem þau þyrftu þá ekki á neinum meltingar- vökva að halda. Sem sveitadreng- ur vissi hann einnig', að bændurn- ir ala oft kýrnar kálffullar, áður en þeir senda þær í sláturhús- in, til þess að auka þyngdina. Mundu ekki briskirtlar ófæddra kálfa vera auðugir af insulini? Við snerum „Briskirtlinum“ í gang og lögðum leið okkar til sláturhúsanna. Þegar við kom- urn aftur í rannsóknarstofuna með uppskeruna af ferðinni, mörðum við kirtlana, drógum úr þeim safann og hreinsuðum og fengum miklar birgðir af insulini. Nú gátum við haldið hundun- um lifandi eins lengi og við vild- um. Og vitanlega komumst við að lokum að raun um, að með bættum aðferðum við útdrátt safans, mátti fá insulin úr bris- kirtli allra skepna — kúa, kinda, svina o. s. frv. Það mundi verða hægt að fullnægja öllum þörfum. 14. nóvember vorum við til- búnir til að gera heiminn að þátt- takanda i eftirvæntingu okkar. Við Banting lögðum fram fyrir ritstjórn lífeðlisfræðideildarinn- ar fyrstu skýrslur okkar — full- komnar, með Ijósmyndum, sem sýndu blóðsykurtöflur. Enn var þó ósvarað þeirri spurningu, sem hafði úrslitaþýðingu: Mundi insulinið hafa sömu verkanir ú menn? Hinum megin við götuna í
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.