Úrval - 01.06.1965, Blaðsíða 58

Úrval - 01.06.1965, Blaðsíða 58
56 ÚRVAL opnaði hann búrin og hleypti fugl- unum út. Loks tók hann slárnar frá gripahúsunum og rak búpening- inn út á strætið. Hann var svo fljótur að þessu öllu, að prestarnir vissu ekki fyrr en það var um garð gengið. En nú áttuðu þeir sig og þustu til lians. Hver var hann, sem dirfðist að fremja þennan verknað? Hvaðan kom honum vald tii þess að hindra viðskipti þeirra? Fólkið hörfaði undan, því að það kærði sig ekki um að verða bendlað við málið. Hann varð að bera afleiðingarnar einn og hann var líka fús til þess. „Þetta er vald mitt,“ sagði hann. „Skrifað stendur: Hús mitt á að nefnast bænahús fyrir allar þjóðir. En þér hafið gert það að ræningja- bæli.“ Ákærendur lians hikuðu og hik- ið varð þeim að falli. Mannfjöldinn ruddist nú fram fagnandi og bar unga manninn út úr musterinu. Það þekkja allir þessa sögu bæði af frásögnum og myndum. En þar er Jesús alltaf sýndur með geisla- baug um höfuðið, eins og það sé skýringin á sigri hans. Sannleikur- inn er einfaldari og áhrifameiri. Augu hans loguðu af réttlátri vand- lætingu, og ágirnd og kúgun hafa alltaf gugnað fyrir þeim eldi. Hægri handleggur hans reis og féll. og þegar ermin færðist upp, komu járnharðir vöðvar í ljós. Enginn reiður prestur eða víxlari kærði sig um að takast á við þann liandlegg. Sumir telja að það gangi guðlasti næst að halda því fram, að Jesús hafi verið líkamlega sterkur. Þeir hugsa sér liann sem rödd eða anda en gleyma því að hann vann erfið- isvinnu árum saman. Jesús 'fór að vinna á trésmíðaverkstæði föður sins sem ungur drengur — og tré- smíðar voru ekki auðvelt starf i þá daga. Eflaust hefur sá, sem tók að sér að reisa hús, einnig orðið að sjá um að grafa grunninn, fella tré og höggva þau til með exi. Þeir sem seinna heyrðu meistarann tala um „manninn, sem byggði hús sitt á bjargi,“ gátu ekki verið í neinum vafa um, að hann vissi hvað hann var að segja. Sumir þeirra höfðu horft á hann vinna, sveigja þreknar herðarnar og slá þung högg. Maður þarf ekki að lesa mikið á milli línanna til þess að komast að raun um, að málararnir, sem hafa sýnt hann sem veikbyggðan og vöðvarýran mann með þrótt- litið andlit, hafa verið á villigötum. Þetta er ekki sá Jesús, sem hafði slík áhrif á lærisveina sína, að þeir yfirgáfu störf sín til þess að berjast fyrir nýrri kennisögu. Til sönnunar þessari fullyrðingu næg- ir að benda á þrennt, sem einkenn- ir líf hans: Hann var svo heilbrigð- ur og hraustur, að hann gat gefið öðrum heilsuna aftur. Hann lifði og starfaði undir beru lofti allt sitt líf. Hann var svo taugasterkur, að það var engu líkara en að hann hefði stáltaugar. Maður sem hafði legið rúmfastur fjögur ár, frétti af kraftaverkum Jesú og bað fjóra vini sína að bera sig til húss þess í Kapernaum, þar sem hann var að kenna. Þeir komust ekki inn í húsið vegna mannfjöldans, en sjúklingur-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.