Úrval - 01.10.1966, Blaðsíða 102

100
á. En ég ætlaði mér ekki að staldra
við í Fairbanks klukkustundu leng-
ur en þörf gerðist. Ég hélt því beint
á fund forstjóra kappakstursins og
sagði honum, að ég væri kominn til
þess að vitja um 4. verðlaunin. Ég
held, að ég hafi aldrei séð mann,
sem var eins vésældarlegur á svip-
inn. „Jimmy“, sagði hann, „það eru
ekki til neinir peningar".
„En ég varð sá fjórði að marki“,
sagði ég. „Þið skuldið mér 500 doll-
ara‘‘
„Við héldum, að menn þeir, sem
fyrir þessu stóðu, myndu greiða út
ÖH verðlaunin möglunarlaust“, sagði
hann, „en við áttum aðeins nákvæm-
lega nóg eftir til þess að greiða
þrjú fyrstu verðlaunin. Meiri pen-
ingar bárust okkur ekki í hendur.
Við erum orðnir algerlega auraiaus-
ir“.
Mér datt sem snöggvast í hug að
lemja hann. Það var g.eysilega dýrt
að búa í Fairbanks, og ég átti iítið
eftir af þúsund dollurunum, sem ég
hafði fengið fyrir gullleitarréttind-
in mín. En ég býst "við, að það sé
ekki nóg af blóði hvíta mannsins í
æðum mínum. Indíánihn kann bara
að þjást mögiunarlaust. Ég sneri
mér því frá honum og gekk burt.
Hundariiir biðu mín. Þeir höfðu
þegar verið spenntir fyrir sleðann
tilbúnir að legg'ja af stað. Við áttúhr
600 mílna leið fyrir höndum, langa
og erfiða ferð. 1 < ■ —
■- - ---' tii'A j
Nýtt þorp. : • \ .pttEffS
Nokkrum árum síðar ' véiktist
Ceceiia af berklurri. I/æknaiikiW
sögðu, að það hiæri: 'ekki imiká®?Mægt
aðigera, aðeins: að bíða og vona hið
ÚRVAL
bezta. Henni versnaði sífellt og svo
kom að því, að hún dó. Að vetrin-
um skildi ég Christine litlu eftir í
umsjá vina minna og ættingja og
hélt' á veiðar. En mér fannst hún
hafa þörf fyrir móður, og því gift-
ist ég stúlku, Dorothy Frank að
nafni, tveim árum síðar.
Við bjuggum saman í 12 ár og
eignuðumst 7 börn. Og hún var allt-
af góð eiginkona og móðir. Enn
þann dag !í dag get ég ekki fengið
mig til þess að segja neit’t misjafnt
um hana. En hvers vegna yfirgaf
Hún okkur? Ég vildi, að ég vissi það
í raun og veru.
Ég fór að hafa miklar áhyggjur af
því, að það skyldi ekki vera neinn
skóii 1 Cutoff, þégar Við höfðum
eignazt fjögur börn Ög það fimmta
var á leíðinni. Ég vissi vel, hvílík-
ur munur var á Indíána, sem hafði
fengið svoiitla menntun, og þeim,
sem var með öllu menntunariaus.
Þetta sumar tók ég mér því sér-
staka ferð á hendur til Fairbanks
til þess að hitta biSkupinn yfir
kirkjufélaginu okkar og biðja hann
að fá fræðslumálástjórann til þess
að láta byggja skóla í Cutoff.
,;Jirrimy“, sagði biskúpinn, „það
er énginn 'hæfur staður' til þéss áð
reisa skóla á í Cutoff. Jarðvegiír-:
irírrtðt arliíof BfoattlijJtÞett^ ðiiteMki
héilsúsamlegúr.'&l:aðúr“j3“i*'',! r'í;:;! ,
f.öiítöffft .Vrar1 i úöilukið ‘Vb’t'le'fídK '1 ágú
íéödii á'TáMá Udgh; :þ'alht4Il'koriítö, véit'
að' Kirkjugárðshæð, 'sémtAát;r!f8,'m'fld
ttBvíhto«rtu)i*CTrii .'widðriHu^liéánriá.
Irföíáhar; rem’r. höliílfn iímiriiilþ hJSa
tttifuj rtrúatðdifna :<faúðd ighdrtif'deh-é^g
h’éltjr'.samkt áð rthinirftfþÖf'iSbíhtfiffiri
itiunlllil fylgjád álfcifefti®1 fnéitjrtgþrtéfg1