Úrval - 01.10.1969, Side 68

66
ÚRVAL
til þess að gefa nafn. Getur verið
um að ræða algerlega andlega ást
þeirrar persónu, sem er hreinskilin
við sjálfa sig?“ (Tilbrigði af fyrra
sambandi Aurore og Aurelien!) —
„Getur nokkurn tíma verið um ást
að ræða án eins einasta koss, og
getur verið um að ræða kossa, sem
eru án allrar ástríðu?"
Henni hafði augsýnilega ekki
enn tekizt að vinna bug á hiki og
mótbárum Chopins, þegar hún
skrifaði þetta bréf, því að hún
skrifaði einnig í bréfi þessu, að hún
mundi ekkert skipta sér af honum,
ef Grzymala áliti, að Marie Wod-
zinska mundi snúa aftur til Chop-
ins. En hún sagði einnig í bréfinu,
að öðrum kosti mundi hún „komast
eins nálægt honum og mögulegt
væri..... minna hann á tilveru
konunnar George Sand á augna-
blikum gleði og hvíldar, vefja hann
örmum á siðprúðan hátt, þegar hinn
himneski stormur ógnar okkur með
að hrífa okkur með sér til himins.“
Hún skrifaði enn fremur þessi
orð um skilning sinn á ástinni:
„Ég hef þekkt ást í ýmissi mynd:
listamannaást, móðurást, systurást,
konuást, nunnuást og ljóðaskáldaást.
Og Guð einn veit, hve margar aðr-
ar tegundir ástar! Stundum fæddist
ástin og dó samdægurs, án þess að
persónan, sem ég elskaði, hefði
nokkurn tíma hugmynd um hana.
Stundum hefur ást.in kvalið mig og
gert mér lífið óbærilegt og ýtt mér
fram á brún örvæntingarinnar,
jafnvel vitfirrlngar. En stundum
hefur ástin bundið mig algerlega
andlegum böndum, þannig að ég
hef verið sem í fjötrum árum sam-
an. Þeir, sem gátu aðeins greint
yfirborð mitt, kölluðu mig vitfirr-
ing og hræsnara, en þeir, sem gátu
lesið mál hjarta míns, vissu, að ég
elskaði fegurðina og sannleikann,
hafði viðkvæma og næma sál, veika
dómgreind, heimskulega, trúgjarna
skapgerð, sem einkenndist aldrei af
smásálarskap eða hefnigirni. Sú sál
þekkti hvorki fyrirlitningu né reiði,
og hún var fljót að gleyma hinu
illa í fari heimsins og mannanna."
Hún vann sigur yfir honum. Hin
hrausta, sterka 33 ára gamla kona
sigraði mótstöðu hins 27 ára veik-
byggða manns. Hún fór með hann
heim á sveitasetur sitt, og þar vann
ht(n, klædd karlmahnabuxum og
reykjandi vindla, meðan hanrt
samdi tónlist.
í fyrstu ræddi hún mjög lítið um
hann við aðra og reyndi sem mest
að komast hjá umtali. Svo ákváðu
þau að fara saman í ferðalag til út-
landa. Henni tókst að útvega dá-
lítið fé hjá útgefanda sínum, en
hann fékk fyrirframgreiðslu upp í
prelúdíurnar sínar 24. Og svo lögðu
þau af stað til Baleareyja, sem eru
í Miðjarðarhafinu, úti fyrir Barce-
lona.
Majorca, stærst eyjanna, og
Palma, helzta borg hennar, urðu
síðar uppáhaldsstaðir ferðamanna
með listrænar tilhneigingar og ým-
issa þeirra, sem kusu að lifa í eins
konar „útlegð“ frá heimalandi sínu,
einkum á árunum 1914—1939 á frið-
artímunum milli heimsstyrjaldanna.
Þeim George Sand og Frédéric
Chopin fannst þau vera í jarðneskri
paradís, en þá var þetta enn þá
frumstæð paradís að áliti útlend-